Wyrok WSA w Krakowie z dnia 24 stycznia 2013 r., sygn. III SA/Kr 314/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Danielec Sędziowie NSA Krystyna Kutzner WSA Bożenna Blitek (spr.) Protokolant Honorata Kuźmicka-Wełna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi D. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 21 lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji

Uzasadnienie

Decyzją Nr [...] z dnia [...] 2012 r. Burmistrz nie przyznał D. M. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad mężem G. M. Na uzasadnienie decyzji organ podał, że G. M. legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, a ze zgromadzonych w sprawie dokumentów wynika, że wnioskodawczyni D. M. nie podejmuje zatrudnienia ani innej pracy zarobkowej z uwagi na sprawowanie opieki nad mężem, przy czym D. M. nie legitymuje się orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności. Organ podał, że "obowiązek alimentacyjny wobec drugiego małżonka, jak przewiduje Kodeks rodzinny i opiekuńczy, powstaje po rozwiązaniu lub unieważnieniu małżeństwa bądź po orzeczeniu separacji". Zdaniem tego organu, wobec okoliczności, że G. M. i D. M. "pozostają w związku małżeńskim (akt małżeństwa Nr [...]), na podstawie art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, należało odmówić prawa do świadczenia pielęgnacyjnego począwszy od miesiąca złożenia wniosku o ustalenie niepełnosprawności do Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności, tj. od 2011-09-11 na okres ważności orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności wydanego przez Powiatowy Zespół, tj. do 2016-12-31".

Od decyzji tej złożyła odwołanie D. M., która podkreśliła, że jej mąż w maju 2011 r. uległ ciężkiemu wypadkowi samochodowemu, w wyniku czego doznał poważnego uszczerbku na zdrowiu - uszkodzony został kręgosłup, wzrok, a przede wszystkim mózg - i wymaga stałej, całodobowej opieki. Podała, że mąż nie widzi z powodu ślepoty korowej, nie ma z nim logicznego kontaktu, nie potrafi zrobić najprostszych czynności (ogolić się, wykąpać, ubrać, skorzystać z toalety, jeść i przygotować picie). Nadto wymaga stałej opieki lekarzy specjalistów - neurologa, neurochirurga, okulisty, laryngologa oraz psychiatry - oraz musi przyjmować systematycznie lekarstwa. Odwołująca się podkreśliła, że w związku z taką sytuacją nie jest w stanie podjąć pracy zarobkowej. Zaznaczyła, że jedynym dochodem rodziny jest przyznana mężowi renta na okres dwóch lat oraz zasiłek rodzinny, przy czym wydatki związane z chorobą i leczeniem męża przewyższają tę kwotę. Zaznaczyła, ze wraz z mężem ma na utrzymaniu czworo uczących się dzieci.