Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 wrzenia 2011 r., sygn. II SA/Ol 587/11

Dnia 13 września 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Janina Kosowska Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2011 roku sprawy ze skargi D. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1/ uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2/ orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" wydaną z upoważnienia Burmistrza M. przez Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w M. po rozpoznaniu wniosku D. P. odmówiono przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad niepełnosprawnym mężem, Z. P. Decyzja ta została wydana po ponownym rozpoznaniu sprawy, bowiem orzeczeniem z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze w E. uchyliło poprzednią decyzję organu pierwszej instancji z dnia "[...]" odmawiającą przyznania wnioskowanego świadczenia i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji, wskazując na konieczność zebrania wyczerpującego materiału dowodowego, w tym ustalenie przyczyn stanowiących podstawę ustania zatrudnienia lub też zaprzestania wykonywania innej pracy zarobkowej. Ponownie rozpoznając sprawę organ I instancji ustalił, że wnioskodawczyni jest osobą zdrową, nie pracuje i nie poszukuje zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania opieki nad mężem, Z. P., legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Wskazano, iż D.P. ostatni raz pracowała zawodowo w 2000 roku przez 8 miesięcy, a umowa o pracę została rozwiązana z upływem czasu na jaki została zawarta. Od tego czasu wnioskodawczyni nie podejmowała zatrudnienia ani innej pracy zarobkowej, gdyż stan zdrowia jej męża uległ pogorszeniu i wymagał on stałej opieki i pomocy. Podjęcie jakiejkolwiek pracy stało się zatem niemożliwe. Organ podkreślił, iż nie kwestionuje wyjaśnień strony w zakresie dotyczącym przyczyn niepodejmowania przez wnioskodawczynię pracy zawodowej lub innej pracy zarobkowej i mając na uwadze rodzaj schorzenia osoby niepełnosprawnej niewątpliwie sprawuje ona opiekę nad mężem w sposób ciągły. Jednocześnie organ uznał, iż wnioskodawczyni znajduje się w takiej sytuacji zdrowotnej, życiowej i rodzinnej, że gdyby nie sprawowała opieki nad niepełnosprawnym mężem, a zostałaby jej zaoferowana praca byłaby gotowa do jej podjęcia. Jednakże stosownie do art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim. W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, iż Z. P. pozostaje w związku małżeńskim z wnioskodawczynią, D. P. Przy czym organ wskazał, iż w jego ocenie interpretacja powołanego przepisu nie powinna odbywać się przy zastosowaniu reguł wykładni celowościowej i systemowej, bowiem pozostawałoby to w sprzeczności z zasadą racjonalnego ustawodawcy. Zaznaczono, iż wykładnia językowa odgrywa rolę podstawową i wszystkie przepisy powinny być interpretowane literalnie, a tylko ważne racje uprawniają do nadania im interpretacji rozszerzającej lub zwężającej.