Wyrok WSA w Lublinie z dnia 11 grudnia 2012 r., sygn. II SA/Lu 730/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia SO del. Iwona Tchórzewska,, Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Protokolant Starszy referent Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi Spółki S. w J. oraz Spółki C. w J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie trwałego wyłączenie gruntu z produkcji rolnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 2012 r. Starosta stwierdził trwałe wyłączenie z produkcji rolniczej przez A. sp. z o.o. z siedzibą w J. wskazanych gruntów przeznaczonych pod zakładową stację paliw oraz budynek serwisowy, ustalając jednocześnie jednorazową należność z tytułu wyłączenia w wysokości 162.046,20 zł, pomniejszoną o wartość wyłączonego gruntu, tj. o 66.890,00 zł. Jednocześnie organ podwyższył ustaloną należność o 10%, tj. o kwotę 16.204,62 zł z powodu wyłączenia gruntu bez decyzji zezwalającej na takie wyłączenie. Kwota do zapłaty wynosi zatem 111.360,82 zł. Organ ustalił nadto opłatę roczną z tytułu wyłączenia z produkcji rolniczej gruntu w wysokości 10 % należności, tj. 16.204,62 zł., którą należy uiszczać co roku, przez okres 10 lat do dnia 30 czerwca każdego roku, począwszy od 2012 r.

W uzasadnieniu organ relacjonując przebieg postępowania wskazał, że przedmiotowe grunty zostały wyłączone z produkcji rolnej na podstawie decyzji Starosty z dnia 18 lipca 2002 r., której następnie nieważność na wniosek A. sp. z o.o. została stwierdzona ostateczną decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2010 r. Zatem decyzja Starosty z dnia [...] lipca 2002 r. nie powoduje żadnych skutków, traktowana jest jako niebyła i z tego względu zgodnie z art. 28 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych zasadnym było wszczęcie przedmiotowego postępowania. Bezspornym w sprawie jest, że poprzez budowę zakładowej stacji paliw oraz zmianę sposobu użytkowania budynku magazynowego na serwis traktorów doszło do trwałego wyłączenia gruntów rolnych z produkcji. Potwierdza to wypis z rejestru gruntów, gdzie obecnie użytki przedmiotowej działki są oznaczone jako Bi - inne tereny zabudowane. Jak zaś stanowi art. 28 ust. 1 i 2 ww. ustawy w razie stwierdzenia, że grunty zostały wyłączone z produkcji niezgodnie z przepisami niniejszej ustawy, sprawcy wyłączenia ustala się opłatę w wysokości dwukrotnej należności. Natomiast w razie stwierdzenia, że grunty wyłączone bez zezwolenia przeznaczone są w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele nierolnicze lub nieleśne, decyzję taką wydaje się z urzędu, podwyższając jednocześnie wysokość należności o 10 %. Mając powyższe na uwadze - zdaniem organu - należało stwierdzić wyłączenie gruntów z produkcji rolnej i ustalić należności z tego tytułu.