Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 15 listopada 2012 r., sygn. II SAB/Wa 411/12

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. na bezczynność Ministra Obrony Narodowej w przedmiocie świadczenia emerytalnego p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2012 r. [...], wydaną na podstawie art. 31 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin - tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r. nr 8, poz. 66 ze zm. (dalej zeżz), Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w [...] (dalej Dyrektor WBE) dokonał waloryzacji wojskowej renty inwalidzkiej J. K. (dalej skarżący) i ustalił nową wysokość tego świadczenia od dnia 1 marca 2012 r. W powyższej decyzji zawarto pouczenie o prawie i trybie wniesienia odwołania do Sądu Okręgowego Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie.

W dniu [...] marca 2012 r. skarżący wniósł do Ministra Obrony Narodowej - za pośrednictwem Dyrektora WBE - odwołanie od ww. decyzji z dnia [...] lutego 2012 r. o waloryzacji wojskowej renty inwalidzkiej, którego treść została zmieniona odwołaniem z dnia [...] marca 2012 r. W zmodyfikowanym odwołaniu skarżący domagał się stwierdzenia nieważności decyzji waloryzacyjnej "w zakresie braku podstawy prawnej", zobowiązania Dyrektora WBE w [...] do wydania decyzji zgodnej z przepisami prawa w ww. zakresie oraz usunięcia braków formalnych w pouczeniu poprzez zamieszczenie informacji o prawie do wniesienia odwołania od decyzji również w trybie administracyjnym. Dyrektor WBE (przy piśmie z dnia [...] kwietnia 2012 r.) przekazał oba odwołania do rozpoznania Ministrowi Obrony Narodowej, zaznaczając jednocześnie, iż nie budzi wątpliwości, że decyzje o waloryzacji świadczeń emerytalnych i rentowych podlegają kontroli sądowej, a nie kontroli administracyjnej i sądowoadministracyjnej. Minister Obrony Narodowej, mając za podstawę art. 56 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej k.p.a.), pismem z dnia [...] kwietnia 2012 r. zwrócił Dyrektorowi WBE w [...] odwołania skarżącego z dnia [...] i [...] marca 2012 r. celem rozpatrzenia zgodnie z właściwością. Podkreślił, że niniejsza sprawa jest sprawą z zakresu zabezpieczenia społecznego i nie podlega merytorycznemu badaniu przez Ministra Obrony Narodowej. Wskazał na treść przepisu art. 31 ust. 4 zeżz, zgodnie z którym od decyzji organu emerytalnego przysługuje zainteresowanemu odwołanie do właściwego sądu według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego, a więc do sądu powszechnego. Powołał też art. 32 ust. 2 zeżz stanowiący, iż decyzje ostateczne, od których nie zostało wniesione odwołanie do właściwego sądu, mogą być z urzędu przez właściwy organ emerytalny zmienione, uchylone lub unieważnione na zasadach określonych w przepisach k.p.a. Zdaniem organu drugiej instancji, trudno byłoby zaakceptować i uzasadnić tezę, że w sprawach ustalenia prawa do zaopatrzenia emerytalnego właściwe byłoby postępowanie przed sądem powszechnym, ale już w sprawach dotyczących zmiany, uchylenia bądź stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej tego samego świadczenia emerytalnego właściwość ta przechodziłaby na sądy administracyjne. Stanowisko to organ poparł uchwałą podjętą w składzie siedmiu sędziów Sądu Najwyższego w dniu 23 marca 2011 r., sygn. akt I UZP 3/10, Lex nr 738185, mającą moc zasady prawnej, w której stwierdzono, iż od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (organu rentowego) wydanej na podstawie art. 83a ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009 r., nr 205, poz. 1585 ze zm.) w przedmiocie nieważności decyzji przysługuje odwołanie do właściwego sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Ze względu na tożsamość zapisów art. 31 i art. 32 zeżz oraz art. 83a ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, przedmiotowa uchwała - zdaniem organu - znajduje zastosowanie w niniejszej sprawie. Jednocześnie organ podkreślił, że stosownie do art. 19 k.p.a. jest obowiązany z urzędu przestrzegać swojej właściwości. Powyższe pismo Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] kwietnia 2012 r. zostało przesłane skarżącemu do wiadomości.