Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 24 października 2012 r., sygn. II SA/Gd 388/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janina Guść (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Diana Wojtowicz po rozpoznaniu w dniu 10 października 2012 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z o. o. z siedzibą w W. na uchwałę Rady Miasta Wejherowa z dnia 20 marca 2012 r. nr VIk/XV/187/2012 w przedmiocie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność uchwały Rady Miasta w Wejherowa z dnia 20 marca 2012 r. nr VIk/XV/187/2012 w przedmiocie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta Wejherowa w rejonie ul. Kwiatowej 2. zasądza od Rady Miasta Wejherowa na rzecz A Spółki z o. o. z siedzibą w W. kwotę 780 (siedemset osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu koszów postępowania

Uzasadnienie

Rada Miasta w dniu 20 marca 2012 r. podjęła uchwalę Nr [[...]] w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta W. w rejonie ul. K. Obszar objęty planem przeznaczono na teren węzła integracyjnego obsługującego podsystemy transportu zbiorowego-kolej oraz komunikację autobusową (KW/U), teren drogi publicznej (KDL), teren obsługi transportu drogowego - parking (KS).

Pismem z dnia 2 kwietnia 2012 r. A. wezwała Radę Miasta do usunięcia naruszenia prawa poprzez uchylenie w całości uchwały Rady Miasta w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta W. w rejonie ul. K. W wezwaniu wskazano, że zarówno tryb uchwalenia jak i treść uchwalonego planu naruszają istotnie zasady sporządzania i uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i skutkują nieważnością planu zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80 poz. 717 ze zm.). W pierwszej kolejności wskazano na brak uwzględnienia negatywnego stanowiska w zakresie projektu planu w uchwalonej postaci, jakie wyraził Zarząd Powiatu pismem z dnia 12 stycznia 2012 r. Zarzucono również wydanie uchwały wbrew art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym bez podjęcia przez Radę decyzji o stwierdzeniu nienaruszenia ustaleń Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta W. z dnia 26 czerwca 2001 r. Zarzucono nadto sprzeczność podjętej uchwały z postanowieniami obowiązującego Studium, które w zupełnie innym miejscu ustala funkcje węzła integracyjnego, podobnie jak i w zupełnie inny sposób niż przewidziany w planie określa sposoby połączenia dwóch części Miasta W. podzielonych drogą krajową [[...]] i linią kolejową. Uchwalony plan w sposób rażący odbiega od zapisów Studium. W piśmie podniesiono również zarzut naruszenia zasad rozpatrywania uwag do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, albowiem winny one zostać rozpatrzone odrębnie od uchwalenia planu i powinny to uchwalenie poprzedzać. Tymczasem odzwierciedleniem rozpatrzenia uwag był dopisek na załączniku do zaskarżonej uchwały wskazujący na ich odrzucenie w całości. Wyjaśniono, że radni rozpoznający projekt zmian planu zostali w dniu głosowania projektu poinformowani o uwagach, które wpłynęły do projektu. Nie mieli zatem możliwości merytorycznego i rzetelnego ich rozważenia. Sformułowano również zarzut uchwalenia zmiany planu bez załącznika graficznego, gdyż przedmiotem rozpatrzenia przez Radę w dniu 20 marca 2012 r. był druk 205a, który nie zawierał załącznika graficznego. Wskazano, że kwestionowana uchwała jest wyrazem nadużycia władztwa planistycznego. Przyjęte w nim rozwiązania ustanawiają ograniczenia w korzystaniu z prawa własności. Wskazano, że z materiałów planistycznych wynika, że celem projektowanych zmian było uniemożliwienie realizacji inwestycji prowadzonej na terenie objętym planem oraz ograniczenie praw B. w zakresie wykorzystania posiadanego majątku. Obszar objęty planem stanowi ważny teren dla prawidłowej realizacji przez B. zadań z zakresu publicznego transportu zbiorowego. Wynika to z faktu usytuowania na tym obszarze dworca autobusowego B. i zakresu usług przewoźnika realizującego zadania w regionalnym transporcie zbiorowym. Dotychczasowe wykorzystanie tego terenu jako obszaru działalności dworca autobusowego usankcjonowane jest nie tylko poprzez uwarunkowania historyczne ale przede wszystkim z uwagi na funkcjonalne połączenie tej działalności z pobliskim usytuowaniem dworca PKP. Podkreślono, że to na Gminie spoczywa ustawowy obowiązek stworzenia warunków funkcjonowania transportu.