Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 24 października 2012 r., sygn. II SA/Gd 341/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janina Guść (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Alina Dominiak Sędzia NSA Jacek Hyla Protokolant: Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 24 października 2012 r. na rozprawie sprawy ze skargi E. Ż. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 16 kwietnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie wykonania określonych robót budowlanych w celu doprowadzenia zrealizowanych robót do stanu zgodnego z projektem budowlanym 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 11 sierpnia 2011 r., nr [...], 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana, 3. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego E. Ż. kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

E. Ż. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 16 kwietnia 2012 r. nr [[...]], uchylającą decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 11 sierpnia 2011 r. nr [[...]], którą nakazano J. i S. i G. wykonanie rozbiórki i robót budowlanych w celu doprowadzenia zrealizowanych robót budowlanych przeprowadzonych na działce nr [[...]] w S. przy ul. L. do stanu zgodnego z projektem budowlanym.

Zaskarżona decyzja została wydana w następujących okolicznościach sprawy:

Postępowanie administracyjne dotyczące obiektu budowlanego usytuowanego przy ul. L. w S., będącego własnością J. i S. G., zostało wszczęte przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, w dniu 10 października 2000 r. wskutek informacji skarżącego dotyczącej nieprawidłowości w realizacji obiektu. Budowę prowadzono na podstawie decyzji o pozwolenia na budowę obiektu gospodarczego z dnia 25 lutego 1998 r. Z planu zagospodarowania działki stanowiącego załącznik do decyzji o pozwoleniu na budowę wynikało, że budynek miał być oddalony 1 m od granicy południowej oraz 3 m od granicy wschodniej. E. Ż. będący właścicielem sąsiedniej nieruchomości wskazywał w toku postępowania, że obiekt zrealizowano zbyt blisko granicy jego nieruchomości, posiada on okno od strony jego granicy, a obrzeże dachu wraz z blacharką wystaje na jego posesję.