Wyrok WSA w Lublinie z dnia 7 września 2012 r., sygn. I SA/Lu 382/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz, Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer (sprawozdawca),, WSA Małgorzata Fita, Protokolant Asystent sędziego Anna Gilowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 września 2012 r. sprawy ze skargi W. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiące: sierpień - październik 2005 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz W. P. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] września 2007 r., określającą firmie A (podatnik) zobowiązanie w podatku akcyzowym za miesiące: sierpień 2005 r. w wysokości 3.304 zł, za wrzesień 2005 r. w wysokości 40.000 zł oraz za październik 2005 r. w wysokości 68.000 zł.

Z akt sprawy oraz uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z dnia [...] września 2007 r. określił podatnikowi zobowiązanie w podatku akcyzowym za wskazane okresy rozliczeniowe 2005 r. Podstawą wydania decyzji były ustalenia dokonane w postępowaniu kontrolnym przeprowadzonym w firmie A w zakresie prawidłowości i rzetelności prowadzonej dokumentacji podatkowej, deklarowanych podstaw opodatkowania oraz obliczania i wpłacania podatków, stanowiących dochód budżetu państwa za 2005 r.

W odwołaniu od ww. decyzji pełnomocnik podatnika zarzucił jej: naruszenie przepisów prawa materialnego tj: art. 65 ustawy o podatku akcyzowym i § 3 ust. 1 i ust. 3, § 4 ust. 1, 2, 4, 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 22 kwietnia 2004r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego, oraz naruszenie przepisów postępowania tj: art. 122 w zw. z art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej, poprzez niepełne zgromadzenie materiału dowodowego, nadto nielogiczne i niespójne wnioski wyciągnięte z oceny materiału dowodowego, art. 122 Ordynacji podatkowej, poprzez niewyjaśnienie istotnych okoliczności sprawy, art. 191 Ordynacji podatkowej, poprzez dowolną ocenę zgromadzonego materiału dowodowego oraz niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego i niewyjaśnienie okoliczności faktycznych mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na błędnym przyjęciu, iż wszystkie zakwestionowane oświadczenia są niewiarygodne lub zawierają uchybienia, które uniemożliwiają skorzystanie przez podatnika z obniżonej stawki podatku akcyzowego (na olej opałowy lekki).