Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 lipca 2012 r., sygn. II SA/Gd 237/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska Sędziowie: Sędzia WSA Janina Guść Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Małgorzata Kuba po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2012 r. na rozprawie sprawy ze skargi A. B. na decyzję Wojewody z dnia 9 marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Starosty z dnia 12 września 2011r., nr [...], 2. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącego A. B. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta decyzją z dnia 25 czerwca 2008 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 2, art. 96 ust. 1 i art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r., nr 261, poz. 2603 ze zm.), zatwierdził projekt podziału nieruchomości położonej w S. G. obręb [...], oznaczonej geodezyjnie jako działka nr [...] o powierzchni 0,3346 ha, na działki o numerach: [...] o powierzchni 0,0857 ha, [...] o powierzchni 0,0861 ha, [...] o powierzchni 0,0370 ha oraz [...] o powierzchni 0,1258 ha. Stwierdzono, że w wyniku podziału powstała działka oznaczona geodezyjnie nr [...] o powierzchni 0,0370 ha przeznaczona pod drogi publiczne, która z mocy prawa przeszła na własność Gminy Miejskiej S. G. Przedmiotowy podział został dokonany na wniosek właściciela nieruchomości - A. B.

Przeprowadzone między Prezydentem Miastaa A. B. negocjacje dotyczące ustalenia wysokości odszkodowania za przejętą z mocy prawa na własność Gminy Miejskiej S. G. działkę nr [...] przeznaczoną pod drogę publiczną okazały się nieskuteczne. Nie osiągnięto porozumienia co do wysokości odszkodowania, wobec czego Prezydent Miasta zwrócił się do Starosty o ustalenie odszkodowania, w trybie art. 98 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, za przejętą z mocy prawa na własność Gminy Miejskiej S. G. działkę nr [...]. Starosta wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej decyzją z dnia 24 stycznia 2011 r. nr [...] rozstrzygnął o ustaleniu odszkodowania w wysokości 27 972,00 zł oraz orzekł, że do wypłaty odszkodowania zobowiązana jest Gmina Miejska S. G. Odwołanie od decyzji tej wniósł Prezydent Miasta, który zarzucił Staroście, że ustalone odszkodowanie jest zbyt wysokie. Rozpatrujący odwołanie Wojewoda decyzją z dnia 22 marca 2011 r. nr [...] uchylił decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia. Wojewoda wskazał, że organ pierwszej instancji nie ustalił spełnienia przesłanek warunkujących powstanie prawa do odszkodowania, o których mowa w art. 98 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wojewoda zwrócił uwagę na konieczność zbadania, czy w trakcie dokonywania podziału działki nr [...] nastąpiło wydzielenie działki nr [...] pod drogę publiczną. Wojewoda wyjaśnił, że w aktach sprawy brak jest dokumentów, na podstawie których można by zweryfikować przeznaczenie działki gruntu pod drogę publiczną. Wskazał, że przebieg przyszłej drogi winien wynikać albo z planu miejscowego, albo w przypadku jego braku z ostatecznej decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Badając charakter działki wziąć należy również pod uwagę treść ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. Ponadto Wojewoda wskazał, że podmiotem zobowiązanym do wypłaty odszkodowania za działkę nr [...] nie jest Gmina Miejska S. G. oraz uznał, że organ pierwszej instancji nie ocenił najbardziej istotnego dla postępowania odszkodowawczego dowodu, jakim jest operat szacunkowy.