Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 5 czerwca 2012 r., sygn. II SA/Ol 312/12

Dnia 5 czerwca 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 czerwca 2012 roku sprawy ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Iławie z dnia 25 stycznia 2012 roku nr XVIII/194/12 w przedmiocie ulgi za usługi przewozowe środkami komunikacji publicznej - oddala skargę.

Uzasadnienie

Wojewoda Warmińsko-Mazurski wniósł skargę na uchwałę nr XVIII/194/12 Rady Miejskiej w Iławie z dnia 25 stycznia 2012 r. w sprawie ustalenia ulg za usługi przewozowe środkami komunikacji miejskiej w Iławie i zażądał stwierdzenia jej nieważności. W uzasadnieniu podniesiono, iż projekt przedmiotowej uchwały powinien zostać zaopiniowany przez odpowiednie władze statutowe związku zawodowego, co wynika z treści art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych. W związku zaś z negatywną opinią "[...]" Oddziału Regionu w I. zgodnie z art. 19 ust. 3 wskazanej ustawy zaistniał obowiązek poinformowania na piśmie przez projektodawcę uchwały, w tym przypadku Burmistrza I., o przyczynach odrzucenia przedstawionego przez organizację związkową stanowiska w sprawie projektu uchwały wraz z uzasadnieniem. Burmistrz I. nie zastosował się do powyższego obowiązku, dlatego też "[...]" Oddział Regionu w I. pismem z dnia 17 lutego 2012 r. zwrócił się do Wojewody W. - M. o uchylenie w trybie nadzoru przedmiotowej uchwały Rady Miejskiej w Iławie. W ocenie strony skarżącej odpowiedź organu na pismo w sprawie udzielenia informacji dotyczących trybu konsultacji nad projektem uchwały uzasadnia zarzuty organizacji związkowej. Powołując się na wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 lipca 2010r. wskazano, że udział związków zawodowych w procesie legislacyjnym jest regulowany ustawowo, a więc sytuacja kiedy nie poinformowano związku zawodowego na piśmie o nieuwzględnieniu jego stanowiska, w konsekwencji czego uniemożliwiono związkowi przedstawienie i obronę jego stanowiska na posiedzeniu właściwej komisji samorządu terytorialnego, stanowi istotne naruszenie prawa. Tym samym zdaniem skarżącego ustalony w sprawie stan faktyczny pozwala na stwierdzenie, że organ uchybił obowiązkowi wynikającemu z art. 19 ust. 3 ustawy o związkach zawodowych, co uzasadnia niniejszą skargę. Jednocześnie podniesiono, iż upływ terminu przewidzianego w art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym uniemożliwił organowi nadzoru na stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w ramach przysługujących mu kompetencji nadzorczych.