Wyrok WSA w Krakowie z dnia 16 maja 2012 r., sygn. II SA/Kr 459/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aldona Gąsecka - Duda Sędziowie : WSA Ewa Rynczak WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) Protokolant : Ewelina Knapczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2012 r. sprawy ze skargi J.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 7 września 2010 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz skarżącej J.S. kwotę 757 zł ( siedemset pięćdziesiąt siedem złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 27 listopada 2009 r. J.S. reprezentowana przez pełnomocnika radcę prawnego S.K. , zwróciła się do Prezydenta Miasta K. o ustalenie warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego ostatecznie sprecyzowanego jako: budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr [....] przy ul. [....] w K. wraz z budową wjazdu z działki nr [....] oraz budową drogi na działkach nr nr [....] i infrastrukturą techniczną na działkach nr nr [....] .

W charakterystyce funkcji i sposobu zagospodarowania terenu wskazano, że projektowany budynek ma być wysoko do 10 metrów do kalenicy o dachu dwuspadowym, a maksymalna szerokość elewacji frontowej ma wynosić 14,3 metra. Wskaźnik powierzchni zabudowy wskazano na ok. 136 m2.

W sporządzonej w dniu [....] marca 2010 r. analizie urbanistyczno-architektonicznej wskazano, że projektowana zabudowa nie spełniałaby łącznie przesłanek wynikających z art. 61 ust., 1 pkt 1-5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a także art. 1 ust. 2 tejże ustawy.

Po sporządzeniu projektu decyzji, organ I instancji decyzją z dnia 31 maja 2010 r. odmówił ustalenia warunków zabudowy dla ww. inwestycji

Jako uzasadnienie odmowy ustalenia przyjęto, że projektowane zamierzenie inwestycyjne narusza przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i nie spełnia warunków wynikających z art. 61 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy. Wskazano, że planowana zabudowa nie będzie tworzyć urbanistycznej całości z istniejącą zabudową na obszarze analizy. Lokalizowanie tejże zabudowy byłoby sprzeczne z zasadami dobrego sąsiedztwa i stanowiłoby naruszenie reguł ustawowych. W obszarze analizy brak jest działki sąsiedniej, dostępnej z tej samej drogi publicznej, która byłaby zabudowa w sposób pozwalającym na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji i linii zabudowy. Po południowej stronie ul. [....] stanowiącej granicę przestrzenną między różnym sposobem zagospodarowania terenu brak jest zabudowy, która pozwoliłaby na spełnienie § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Działki sąsiednie do terenu inwestycji są niezabudowane i w związku z tym nie można ustalić kontynuacji linii zabudowy. Wprawdzie istnieje możliwość określenia innej linii zabudowy, ale musi to wynikać z analizy. Sporządzona zaś analiza wykazała, że istniejąca na jej obszarze zabudowa nie pozwala na wyznaczenie takiej linii.