Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 7 maja 2012 r., sygn. I SA/Bd 183/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Leszek Kleczkowski (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Dariusz Dudra sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marcin Frydrych po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, wrzesień, październik, listopad, grudzień 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do lutego 2006 r., od kwietnia do lipca 2006 r. oraz od września do grudnia 2006 r. Podstawę wydania zaskarżonej decyzji stanowił fakt bezpodstawnego odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zaewidencjonowanych w rejestrach zakupów i rozliczonych w deklaracjach VAT-7 za poszczególne okresy rozliczeniowe, dotyczących zakupu złomu metali i ich stopów. Organ stwierdził, że przedmiotowe faktury nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego o wynikający z nich podatek naliczony.

W złożonym odwołaniu skarżący zarzucił wydanej decyzji naruszenie art. 121 § 1, art. 122, art. 124, art. 187 § 1, art. 191, art. 210 § 1 pkt 6 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa w zw. z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej; naruszenie zasady in dubio pro tributario, naruszenie art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a w zw. z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a w zw. z art. 7 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2003 r. o podatku od towarów i usług; naruszenie art. 178 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej; naruszenie prawa wspólnotowego wywodzonego z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej; naruszenie zasady neutralności oraz zasady proporcjonalności; naruszenie zasady równości wobec prawa, zasady praworządności, wolności działalności gospodarczej oraz zasady demokratycznego państwa prawa wyrażonych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej; oraz naruszenie art. 179 § 2 Ordynacji podatkowej. Mając na uwadze powyższe zarzuty, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz poszczególnych postanowień dotyczących gromadzenia materiału dowodowego wydanych w trakcie prowadzonego postępowania.