Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 marca 2012 r., sygn. II SA/Wr 282/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Siedlecka (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Protokolant Edyta Forysiak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 marca 2012 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Wojewody D. z dnia 09 marca 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję I instancji; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; III. zasądza od Wojewody D. na rzecz skarżącego kwotę 50 zł ( słownie: pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 24 listopada 2009 r. Nr [...] Starosta O. po rozpatrzeniu wniosku J.K., działając na podstawie art. 149 § 3 i art. 150 Kodeksu postępowania administracyjnego, odmówił wznowienia postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Starosty O. z dnia 11 marca 2008 r. Nr [...] w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę stacji paliw [...] przy ul. O. [...] w J.-L.. Organ I instancji stwierdził, że w niniejszej sprawie nie zachodzi przesłanka wznowienia postępowania określona w art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a., bowiem wnioskodawca nie wykazał żadnego interesu prawnego ani faktycznego do uznania go za stronę postępowania administracyjnego.

W odwołaniu od powyższej decyzji J. K. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji. Wyjaśnił, że teren geodezyjny [...] obręb L. jest zlokalizowany w centrum miasta. Na tym terenie skarżący posiada nieruchomość nr [...], [...]. Obowiązujący do 31 grudnia 2003 r. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla tego terenu nie przewidywał budowy stacji paliw. Korzystanie z nieruchomości, która oddziałuje na grunt sąsiedni określane jest jako immisja. Stacja paliw kwalifikuje się do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska. Dlatego też nawet osoba fizyczna będąca właścicielem nieruchomości położonej w sąsiedztwie obiektu, którego funkcjonowanie powoduje uciążliwości dla środowiska może być stroną , którego przedmiotem jest ograniczenie tych uciążliwości. Wytwarzanie przykrych oparów oraz zanieczyszczeń powietrza przez stacje paliw będzie zawsze odczuwalne przez sąsiadów stacji, w tym i przez skarżącego. Opisane okoliczności wskazują, że, skarżący jako właściciel działki nr [...] [...] ma interes prawny w niniejszej sprawie.