Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 lutego 2012 r., sygn. VIII SA/Wa 792/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak /sprawozdawca/, Sędzia WSA Cezary Kosterna, Protokolant Referent Justyna Kapusta, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lutego 2012 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z [...] maja 2011 r. Minister Skarbu Państwa (dalej: "Minister" lub "organ odwoławczy"), działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: "k.p.a.") oraz art. 9 ustawy z 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1418 ze zm., dalej: "ustawa o realizacji prawa do rekompensaty"), po rozpatrzeniu odwołania M. S. (dalej: "skarżący") od decyzji Wojewody [...] (dalej: "Wojewoda" lub "organ I instancji") z [...] marca 2011 r. odmawiającej ustalenia wysokości prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez J. S. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej - uchylił zaskarżoną decyzję i odmówił potwierdzenia skarżącemu prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP.
Powyższa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Wnioskiem z [...] listopada 2008 r. skarżący zwrócił się do organu I instancji
o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez J. S. nieruchomości poza obecnymi granicami RP, położonej w B. nad [...]. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w R. z [...] listopada 2008 r. (sygn. akt [...]) organ odwoławczy ustalił także, że spadek po J. S., zmarłym [...] września 1939 r. w M., ostatnio stale zamieszkałym w B. nad [...], na podstawie ustawy nabył w całości jego syn M. S. (skarżący).