Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6 lutego 2012 r., sygn. II SA/Gl 873/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka, Sędzia WSA Maria Taniewska - Banacka, Protokolant referent Marta Zasoń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2012 r. sprawy ze skarg R. R., J. R. i Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej warunki zabudowy oddala skargi.

Uzasadnienie

W piśmie z dnia 17 lutego 2005 r. R. i J. małżonkowie R. wnieśli o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta Z. z dnia [...] r. w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji "[...]" podając, że są użytkownikami wieczystymi działki nr [a] położonej w obszarze inwestycji. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] r. stwierdziło nieważność ww. decyzji Prezydenta Miasta Z. z dnia [...] r. na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a., z tego powodu, iż została ona wydana z rażącym naruszeniem art. 33 § 1, art. 63 § 2 i art. 107 § 1 K.p.a. przez to, że wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu złożył pełnomocnik inwestora, którym była osoba prawna ( spółka z ograniczoną odpowiedzialnością), podczas gdy pełnomocnikiem strony może być osoba fizyczna posiadająca zdolność do czynności prawnych ( art. 33 § 1 K.p.a.) i należało zastosować art. 64 § 2 K.p.a., a ponadto decyzja nie zawiera uzasadnienia, pomimo że w decyzji tej określono szereg warunków, które nie były objęte wnioskiem o jej wydanie. Kolegium nie podzieliło natomiast stanowiska R. i J. R. co do tego, że kwestionowana decyzja Prezydenta została wydana z naruszeniem art. 41 ust. 2 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie budowy dróg krajowych, które to stanowisko sprowadzało się do tego, że skoro Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] r., zmienioną decyzją Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] r., ustalił lokalizację autostrady [...], to ustalenie na terenie wyznaczonym w tej decyzji, warunków dla drogi dojazdowej do autostrady [...], w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu było niedopuszczalne i decyzja ta została wydana bez podstawy prawnej oraz przez organ niewłaściwy.