Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 stycznia 2012 r., sygn. I SA/Wr 1560/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Sędziowie: Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca), Protokolant: Marek Sosnowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 stycznia 2012 r. przy udziale sprawy ze skargi A. B. P., R. S. spółka jawna w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 11 sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy odroczenia terminu płatności zaległości podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług za XII/2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...] r. nr [...] orzekającej o odmowie "A" spółka jawna, z/s K. ( Strona Skarżąca), odroczenia terminu płatności zaległości podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2010 r. w kwocie 969 925,87 zł do dnia 30.08.2011 r.,

Skarżąca wniosła, o odroczenie podatku od towarów i usług za grudzień 2010 r. w kwocie 1 200 000,00 zł, do dnia 30 września 2011 r. Spółka wskazała, iż ze złożonej deklaracji dla podatku od towarów i usług wynika kwota zobowiązania w wysokości 1 669 380,00 zł. Po dokonanej wpłacie kwoty 469 380,00 zł, kwota zobowiązania w wysokości 1 200 000,00 zł objęta jest żądaniem odroczenia. W uzasadnieniu wniosku wskazano, iż w związku z kryzysem i trudnościami z płynnością finansową firm, strona nie otrzymała zapłaty za świadczone usługi, co uzasadnia wniosek o odroczenie terminu płatności podatku. W rozpatrywanej sprawie za ważnym interesem strony przemawia fakt, iż strona do tej pory regulowała należności podatkowe i chce nadal w terminie wywiązywać się z zobowiązań podatkowych, a realną możliwość ma wówczas, gdy faktycznie uzyska należne jej środki za wykonane dostawy towarów i usług.

W ocenie Strony odroczenie terminu płatności podatku zgodnie z decyzją Rady Unii nie stanowi pomocy publicznej, nie mogą mieć do niej zastosowania przepisy o pomocy publicznej i decyzja taka nie wymaga zatwierdzenia przez Komisję Europejską, gdyż udzielona ulga w ramach optymalizacji nie stanowi pomocy publicznej. Wnioskodawca wskazał, iż stosowanie przepisu art. 67 a ustawy Ordynacja podatkowa w każdym przypadku, w którym podatnik wystąpi o jego zastosowanie powołując się na ważny interes, który w tym przypadku nie jest sprzeczny z interesem społecznym i odmowa udzielenia podatnikowi, (który znalazł się w takiej sytuacji) możliwości zapłaty podatku we wskazanym przez niego terminie, stanowi zdaniem strony naruszenie w/w przepisu w związku z art. 120, art. 121, art. 124 ustawy Ordynacja podatkowa. W ocenie Wnioskodawcy odroczenie terminu płatności zobowiązań podatkowych w żaden sposób nie może być traktowane, jako preferencje organu w stosunku do przedsiębiorcy, lecz dbanie o interes państwa poprzez wpływ do budżetu państwa należności podatkowych i interes przedsiębiorcy poprzez umożliwienie mu prowadzenia działalności i uzyskiwania źródeł przychodu, które stanowi podstawę opodatkowania dającą wpływ do budżetu państwa.