Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. IV SA/Po 1164/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Donata Starosta (spr.) Sędziowie NSA Grażyna Radzicka WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Andrzejak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi Z. R. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] września [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej 1. oddala skargę 2. przyznaje radcy prawnemu D. S. od Skarbu Państwa (Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu) wynagrodzenie w kwocie 240 (dwieście czterdzieści) złotych podwyższone o kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych stanowiącą podatek od towarów i usług - łącznie 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] (dalej decyzja z dnia [...] lipca 2011 r.) Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej Kierownik Urzędu) działając na podstawie art. 2 pkt 2 i art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. 1996 r., nr 87, poz. 395 ze zm., dalej ustawa z 1996 r.) odmówił przyznania Z. R. (dalej strona, odwołująca albo skarżąca) uprawnienia do świadczenia pieniężnego określonego w ustawie z 1996 r.

W uzasadnieniu Kierownik Urzędu zauważył, że prowadzone postępowanie w przedmiocie przyznania stronie uprawnienia do świadczenia pieniężnego określonego w ustawie z 1996 r. zostało zakończone decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r., nr [...] o odmowie przyznania uprawnienia, która została następnie utrzymana w mocy decyzją z dnia [...] września 2010 r., nr [...]. Wyrokiem z dnia 17 marca 2011 r., sygn. akt IV SA/Po 930/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. (dalej WSA) uchylił obie wskazane powyżej decyzje. Sąd uznał, że w przedmiotowej sprawie organ rozpoznając ponownie sprawę powinien przeprowadzić postępowanie dowodowe mające na celu ustalenie czy wywiezienie strony do wsi D. w celu pracy przymusowej wiązało się z "wyrwaniem'' z dotychczasowego środowiska oraz ustalić czy w sprawie miała miejsce deportacja w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z 1996 r.