Wyrok WSA w Łodzi z dnia 4 padziernika 2011 r., sygn. II SA/Łd 868/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Protokolant asystent sędziego Anna Dębowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2011 r. sprawy ze skargi A. J. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. na rzecz skarżącego A. J. kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 51 ust. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2006r., Nr 156, poz. 1118 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) nakazał A. J., B. G., D. R., K. B., V. B., B. J. i S. J., w terminie do dnia 31 stycznia 2011r. likwidację dwóch otworów okiennych w lokalu mieszkalnym nr 32 w poziomie poddasza użytkowego w ścianie szczytowej budynku frontowego, od strony posesji przy ul. A 23, w budynku wielorodzinnym, zlokalizowanym na nieruchomości przy ul. A 21 w Ł.

Wskazując na zasadność wydanego rozstrzygnięcia organ podał, iż z materiału dowodowego sprawy wynika, iż budynek mieszkalny wielorodzinny na nieruchomości przy ul. A 21, w obecnie istniejącej formie, powstał po dniu 6 września 1911r., zaś okna w lokalu mieszkalnym nr 32 istniały już w październiku 1994r. W ustalonym przedziale czasowym obowiązywały: do 1928 roku - na mocy Dekretu Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego z 1919 roku do czasu uchwalenia przez Sejm Ogólnej Państwowej Ustawy Budowlanej - na obszarach byłego zaboru rosyjskiego należy stosować dotychczas obowiązujące przepisy w dziedzinie budownictwa, Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 lutego 1928r. Prawo budowlane i o zabudowaniu osiedli, ustawa z dnia 31 stycznia 1961r. Prawo budowlane i ustawa z dnia 24 października 1974r. Prawo budowlane. Przepisy te nie zezwalały na usytuowanie ścian z oknami w granicy działek, zaś Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z 1928 roku w art. 196 stanowiło, iż budynki ogniotrwałe, wznoszono bezpośrednio przy granicy sąsiadów, jako też budynki nieogniotrwałe, wznoszone w odległości mniejszej od 4 m od tej granicy, powinny być zaopatrzone od strony granicy w mur ognioochronny bez otworów i próżni, grubości równającej się co najmniej długości jednej cegły palonej lub innego materiału ogniotrwałego, wyprowadzony od fundamentów przez wszystkie kondygnacje, a wystający 30 cm ponad dach. W ocenie organu o samowolnym wykonaniu otworów okiennych świadczy ich przypadkowe i nietechnologiczne umieszczenie w bezpośrednim sąsiedztwie kominów, w miejscu narażonym na pękanie muru spowodowane jego cyklicznym rozgrzewaniem i stygnięciem. Nadto z analizy wielkości otworów okiennych w ścianie frontowej i ścianie od podwórka na poziomie poddasza wynika jednoznacznie, że do zamieszkania była przeznaczona tylko część poddasza od strony podwórka, o czym świadczy mały kąt nachylenia połaci dachu, duże pionowe okna dające odpowiednią dla pomieszczeń mieszkalnych ilość światła. Natomiast część poddasza od strony ulicy A z założenia przeznaczona była na strych nieużytkowy, o czym świadczy duży kąt nachylenia połaci dachu, a co za tym zróżnicowana wysokość pomieszczeń oraz małe poziome okna, które słabo oświetlały pomieszczenia. Reasumując organ podał, iż wobec ustalenia, że roboty budowlane polegające na wykonaniu otworów okiennych zostały wykonane w sposób, o którym mowa w art. 50 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, w sprawie mają zastosowanie przepisy art. 51 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 51 ust. 7 w/w ustawy, umożliwiające nałożenie obowiązku wykonania określonych czynności lub robót budowlanych w celu doprowadzenia wykonanych robót do stanu zgodnego z prawem.