Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 października 2011 r., sygn. II SA/Gd 475/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janina Guść Sędziowie: Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Małgorzata Kuba po rozpoznaniu w dniu 19 października 2011 r. rozprawie sprawy ze skargi K. B. na uchwałę Rady Gminy Liniewo z dnia 16 kwietnia 2008 r. nr XVII/93/2008 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów położonych na północny-zachód od miejscowości Orle w gminie Liniewo oddala skargę

Uzasadnienie

Skarżący K. B., po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę Rady Gminy z 16 kwietnia 2008 r. w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów położonych na północny-zachód od miejscowości [...] w gminie L.

Skarżący przedmiotowej uchwale zarzucił naruszenie swojego interesu prawnego, prawa materialnego i proceduralnego, a zwłaszcza: art. 14-19, 20 ust. 1 i 2, art. 23-26, art. 30 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 6,7,8,9,10 i 11 k.p.a. W uzasadnieniu skargi podniesiono, że skarżący pismem z dnia 04 lutego 2011 r. wezwał Radę Gminy na podstawie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym do usunięcia naruszenia prawa polegającego na podjęciu uchwały Rady Gminy z 16 kwietnia 2008 r., mimo braku zgodności ze Studium. Plan ten został uchwalony po formalnym stwierdzeniu jego zgodności z ustaleniami Studium, co jest niezgodne z stanem prawnym i faktycznym. Uchwalony plan przewiduje lokalizację parku wiatrowego w rejonie wsi [,,,]. Uchwała obejmuje obszar o powierzchni ok. 390 ha, w tym powierzchnia obszar lokalizacji parku wiatrowego wynosi ok. 170 ha. Uchwałą z dnia 28 marca 2011 r. Rada Gminy odmówiła uwzględnienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa podając, że uchwalony plan jest zgodny z Studium, a wzywający nie posiada interesu prawnego do kwestionowania uchwały, gdyż plan nie obejmuje terenu, którego jest właścicielem. W uchwale Studium Rady Gminy z dnia 8 lipca 2003 r. w pkt. 2.3 "Uwarunkowania lokalizacji elektrowni wiatrowych" przewidziano możliwość budowy elektrowni wiatrowych na trenie gminy. Skarżący wskazał, że Rada Gminy uchwaliła Studium w formie załącznika składającego się z tekstu Studium i załączników graficznych do Studium - rysunek w skali 1:25000. Potwierdzeniem podjętej uchwały jest informacja zawarta na drugiej stronie tekstu Studium określająca, jakie dokumenty Studium zostały przedstawione do uchwalenia, są to tekst Studium i rysunek nr 1. Tekst składa się z dwóch części: Część I uwarunkowania i możliwości rozwoju, Część II kierunki zagospodarowania. W tekście Studium, nie występują informacje na temat kierunków rozwoju infrastruktury technicznej w zakresie lokalizacji elektrowni wiatrowych. Na drugiej stronie tekstu Studium, oprócz części stanowiącej załącznik do uchwały, została wymieniona dokumentacja Studium składająca się z elementów opracowywanych w trakcie procedury opracowania Studium jako: dokumentacja formalno - prawna, infrastruktura techniczna, dokumentacja graficzna w formie albumu A3 Dokumentacja ta nie była jednak elementem uchwalonym. W nie uchwalonej części Studium pt. "Infrastruktura techniczna" zasugerowano potencjalne uwarunkowania lokalizacji elektrowni wiatrowych, nie wyznaczono jednak kierunków zagospodarowania w gminie, które wskazywałyby rejony ich lokalizacji. W uchwale nie uznającej wezwania do usunięcia niezgodności z prawem, powołano się nie na uchwalone Studium, ale na materiały nazywane dokumentacją. W uchwale Studium w pkt. 2.3 znajduje się zapis " prognozy liczby gospodarstw domowych". Doszło do pomylenia prawa miejscowego z materiałami przygotowawczymi do uchwalenia studium. Na potrzeby opracowania studium tworzona jest obligatoryjnie dokumentacja pomocnicza studium. Potwierdzają to przepisy ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym. Jednakże materiały stanowiące podstawę studium, jeżeli nie zostały przyjęte w drodze uchwały, nie mają mocy prawnej. W konsekwencji, pominięcie w uchwalonym studium kwestii elektrowni wiatrakowych oznacza niemożność uchwalenia planu. Obszar planu położony jest na terenach rolniczych, w enklawie OChK nr 14 "P", w najwyżej położonym rejonie między jeziorami [...]. Skarżący przywołał zapisy planu oraz definicje, wskazał że wysokość elektrowni wiatrowych wynosi 220 m i na obszarze planu może ich powstać ok. 17. Obszar objęty planem położony jest w sąsiedztwie zespołu historycznego w [...], w strefie 3 południowej, w której poza rozwojem rolnictwa ekologicznego i agroturystyki może nastąpić rozwój turystyki pobytowej, pod warunkiem zachowania równowagi przyrodniczej w otoczeniu jezior. W odniesieniu do kierunków polityki przestrzennej w zakresie ochrony zasobów i walorów środowiska kulturowego otoczenia, w odniesieniu do sąsiedztwa zespołu historycznego w [...] w studium wskazuje się na łączenie ochrony środowiska kulturowego z ochroną środowiska przyrodniczego poprzez ochronę krajobrazu naturalnego związanego przestrzennie z historycznym założeniem architektonicznym, zachowanie i odtwarzanie dawnych układów i funkcji terenów zielonych w ich pierwotnym kształcie wraz z infrastrukturą, rewaloryzację parków pod kątem zwiększenia ich atrakcyjności jako miejsc wypoczynku. Skarżący wskazał na przedmioty ochrony w miejscowości [...] oraz obszary przeznaczone w studium pod zabudowę obejmują następujące grupy terenów, dla dziewięciu ośrodków wzrostu obejmujących: wielofunkcyjne centra rozwoju: L., W., O.; miejscowości kluczowe dla rozwoju turystyki sieciowej: G., G., D., I., L., P.; miejsca kluczowe dla rozwoju turystyki sieciowej wyznaczone na rysunku Studium w skali 1: 25000. W planach dla tych miejscowości, należało zgodnie ze studium wyznaczyć strefę ochrony konserwatorskiej: zabytkowych układów ruralistycznych, zespołów dworsko-parkowych z folwarkami, zabytkowych parków i cmentarzy. Wokół wymienionych zespołów winny być również wyznaczone strefy ochrony krajobrazu. Strefy pośredniej ochrony konserwatorskiej obejmują ochroną ekspozycję bierną i czynną zespołów zabytkowych. Zatem plan jest niezgodny ze studium, w następującym zakresie: niezgodności kierunków zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem terenu w planie dla parku wiatrowego, funkcji w zakresie produkcji energii elektrycznej. Dla obszaru planu nie przewiduje się w Studium innego zagospodarowania poza rozwojem rolnictwa ekologicznego i agroturystyki. Może nastąpić rozwój turystyki pobytowej, pod warunkiem zachowania równowagi przyrodniczej w otoczeniu jezior; braku w planie wymaganych ustaleń dotyczących ochrony zasobów i walorów środowiska kulturowego otoczenia, w odniesieniu do sąsiedztwa zespołu historycznego w O. W Studium wymaga się wyznaczenia w planie strefy pośredniej ochrony konserwatorskiej, obejmującej ekspozycje bierną i czynną zabytkowej alei - drogi z O. do L. i parku w O. w założeniu pałacowo-dworskim, występują niezgodności z zasadami ochrony krajobrazu kulturowego i walorów środowiska przyrodniczego określonych w Studium, a których brak w planie, występują niezgodności planu ze Studium w zakresie kierunków polityki przestrzennej gminy w przedmiocie ochrony środowiska, zachowania równowagi przyrodniczej w otoczeniu jezior - w uchwale brak takich ustaleń; występuje niezgodność planu z kierunkiem polityki przestrzennej gminy w zakresie rozwinięcia wysokostandardowej turystyki sieciowej preferowanej w Europie Bałtyckiej. Skarżący przywołał treść art. 15, 17 ust. 4 i 20 ust.1 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Przyjęcie uchwały niezgodnej ze Studium jest naruszeniem przez gminę obiektywnego porządku prawnego, a plan w zakresie niezgodnym ze studium jest nieważny z mocy prawa - art. 28 ust. 1 ustawy.