Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 28 czerwca 2011 r., sygn. IV SA/Gl 901/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik (spr.) Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant Paulina Kowalczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r., nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, na podstawie art. 2 pkt 2 i art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 31 maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 z późn. zm.), odmówił przyznania M. W. świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej.

W uzasadnieniu decyzji organ przytoczył treść art. 2 pkt 2 lit.a powołanej ustawy oraz powołał się na stanowisko zaprezentowane w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 grudnia 2009r., sygn. akt K 49/07 (Dz.U. Nr 220, poz. 1734) w zakresie, w jakim Trybunał stwierdził, że "nie ma (...) zastrzeżeń co do samej zasady, aby świadczenia otrzymywały tylko te osoby, wobec których obowiązek pracy przymusowej (...) przybierał szczególnie dotkliwą formę tzn. był połączony z wysiedleniem (przymusową zmianą miejsca pobytu) i "wyrwaniem" z dotychczasowego środowiska". Zdaniem Kierownika zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że strona w okresie okupacji wykonywała pracę przymusową w pobliżu stałego miejsca zamieszkania. Praca ta nie przybrała zatem szczególnie dotkliwej formy, o której wypowiedział się Trybunał w wyroku z dnia 16 grudnia 2009r., tzn. nie była ona połączona z wysiedleniem i wyrwaniem z dotychczasowego środowiska.