Wyrok WSA w Łodzi z dnia 10 czerwca 2011 r., sygn. II SA/Łd 518/11

Dnia 10 czerwca 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Protokolant asystent sędziego Agnieszka Gortych-Ratajczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2011 roku sprawy ze skargi K. L. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącej K. L. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...] roku Nr [...] na podstawie

art. 2 pkt 2 i art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 31 maja 1996 roku o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. z 1996 roku, Nt 87, poz. 395) w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 grudnia 2009 roku sygn. akt K 49/07 (Dz. U. Nr 220, poz. 1734) odmówił K. L. przyznania uprawnienia do świadczenia z tytułu deportacji do pracy przymusowej.

W uzasadnieniu decyzji organ podkreślił, iż nie każda praca przymusowa w okresie okupacji uprawnia do świadczenia, o którym mowa w przywołanych w podstawie decyzji przepisach. W ocenie organu w badanej sprawie nie nastąpiła deportacja, gdyż skarżąca wykonywała pracę w pobliżu stałego miejsca zamieszkania, a zatem praca ta nie przybrała szczególnie dotkliwej formy, o której mowa w wyroku Trybunału Konstytucyjnego, nie była bowiem połączona z wysiedleniem i wyrwaniem z dotychczasowego środowiska.