Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 1 marca 2011 r., sygn. II SA/Wr 723/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Anna Siedlecka Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Protokolant: Asystent sędziego Katarzyna Grott po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 1 marca 2011 r. sprawy ze skargi H.W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki I. uchyla postanowienie I i II instancji; II. orzeka, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz strony skarżącej kwotę 100,00 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu postanowieniem z dnia [...] r. Nr [...] zm./ po rozpatrzeniu zażalenia I.Sz. i H.W. na postanowienie Burmistrza Miasta N.R. z dnia [...] r. w sprawie sprostowania oczywistej omyłki w decyzji Burmistrza Miasta N.R. Nr [...] dotyczącej ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji pn. "Przebudowa jednorodzinnego domu mieszkalnego przewidzianego do realizacji na terenie działki nr 44/1, 44/3 i 41/13, położonych przy ul. [...] w N.R." - działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144, art. 113 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. utrzymało w mocy w/w postanowienie organu I instancji.

W uzasadnieniu organ wskazał, że stosownie do art. 113 § 1 k.p.a. organ administracji publicznej może z urzędu lub na żądanie strony prostować w drodze postanowienia błędy pisarskie i rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanych przez ten organ decyzjach. Przepis art. 113 § 1 k.p.a. nie ogranicza przedmiotu sprostowania do niektórych składników decyzji, a w szczególności nie zastrzega, że przedmiotem sprostowania może być jedynie rozstrzygnięcie (osnowa), zawarte w decyzji. Możliwe jest zatem sprostowanie okoliczności zaistniałych zarówno w sentencji, jak i uzasadnieniu decyzji bowiem dopiero łącznie te elementy stanowią decyzję. Ponadto organ wskazał, że ustawodawca nie daje ustawowej definicji pojęć zawartych w art. 113 § 1 k.p.a. Stosując ten przepis należy mieć zatem na względzie potoczne znaczenie tych pojęć. W orzecznictwie sądowym przyjęto następujące znaczenia tych pojęć: błąd pisarski - to widoczne wbrew zamierzeniu władzy niewłaściwe użycie wyrazu, widocznie mylna pisownia, widoczne, nie zamierzone opuszczenie jednego lub więcej wyrazów; inne oczywiste omyłki, to omyłki stojące na równi z błędami pisarskimi, polegające na tym, że w decyzji wyrażono coś, co widocznie jest niezgodne z myślą wyrażoną niedwuznacznie przez władze, a zostało wypowiedziane przez przeoczenie, niewłaściwy dobór słowa. Oczywistość błędu w rozumieniu analizowanego przepisu winna wynikać bądź z natury samego błędu, bądź z porównania rozstrzygnięcia z uzasadnieniem, z treścią wniosku. Sprostowanie nie może prowadzić do zmiany merytorycznej orzeczenia. W tej formie nie jest możliwe tego rodzaju ingerowanie w treść aktu administracyjnego, które co do zasady mogłoby się przyczynić do zmiany rozstrzygnięcia w sposób odbiegający od zawartego w akcie. Przedmiotem sprostowania nie mogą być mylne ustalenia faktyczne organu administracji lub mylne zastosowanie przepisu prawnego.