Wyrok WSA w Krakowie z dnia 24 lutego 2011 r., sygn. II SA/Kr 1548/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Szkodzińska Sędziowie : WSA Mirosław Bator (spr.) WSA Ewa Rynczak Protokolant : Małgorzata Piwowar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2011 r. sprawy ze skargi W.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 20 października 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji o ustaleniu wysokości kosztów remontu nieruchomości skargę oddala

Uzasadnienie

Pismem z dnia 13 sierpnia 2007 r. W. G. (dalej: skarżąca) wniosła o uchylenie w trybie art. 154 k.p.a. ostatecznej decyzji Naczelnika Dzielnicy [...] z dnia 22 lutego 1982 r. Decyzją tą Naczelnik Dzielnicy [...] ustalił wysokość kosztów remontu budynku przy ul. [...] (obecnie ul. [...]) na kwotę 10.509.608 zł. O ten koszt wzrosła wartość budynku po remoncie (do wysokości 13.321.598 zł), w porównaniu z wartością przed przebudową w wysokości 2.196.000 zł. W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała, że w sprawie zostały spełnione przesłanki do zastosowania trybu uchylenia decyzji w oparciu o art. 154 k.p.a., tj. decyzja jest ostateczna, żadna ze stron postępowania nie nabyła na jej podstawie prawa, a za uchyleniem decyzji przemawiają względy interesu społecznego i słuszny interes strony. W odniesieniu do przesłanki braku nabycia praw z decyzji administracyjnej skarżąca podniosła, że decyzja z dnia 22 lutego 1982 r. nie formułowała obowiązku uiszczenia (przez właścicielkę nieruchomości) ustalonej w decyzji wysokości kosztów remontu, a zatem nie można twierdzić, że nakładała na stronę obowiązek. Według skarżącej nie można także przyjąć, że decyzja stanowiła podstawę nabycia praw przez Skarb Państwa bowiem Skarb Państwa, według skarżącej, nie jest (nie był) stroną postępowania. W postępowaniu zakończonym decyzją z dnia 22 lutego 1982 r. Skarb Państwa działał jedynie jako organ administracji państwowej stopnia podstawowego. Jeśli więc Państwo wydając decyzję korzystało w tym zakresie z władztwa administracyjnego to nie mogło równocześnie w tej samej sprawie występować w charakterze strony. Zdaniem skarżącej uchylenie decyzji jest również celowe z punktu widzenia interesu strony jak i interesu społecznego albowiem organ administracyjny w toku postępowania administracyjnego zakończonego decyzją z dnia 22 lutego 1982 r. dopuścił się wielu nieprawidłowości, które prowadziły do naruszenia elementarnych praw właścicielki remontowanej nieruchomości. Skarżąca wskazała, że całe postępowanie dotyczące przedmiotowej decyzji prowadzone było bez udziału właścicielki tejże nieruchomości, decyzja z 1982 r. nie została nigdy w żadnej z form przewidzianych w przepisach postępowania administracyjnego doręczona właścicielce nieruchomości, a więc stronie postępowania, ponadto decyzja ta ustaliła koszty przeprowadzonego remontu jak i określiła wartość nieruchomości w sposób nierzetelny, całkowicie odbiegający od obiektywnych wartości, a kwoty podane w decyzji są nieprawdziwe, kłamliwe i nie poparte żadnymi dowodami.