Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 28 stycznia 2011 r., sygn. I SA/Wr 229/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Protokolant Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Handlowego A sp. z o.o. w Ś. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...]nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2004 r. oraz odsetek za zwłokę za miesiące styczeń, marzec i kwiecień 2004 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] grudnia 2009 r. o nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] września 2009 r. o nr [...] określającą A Spółka z o.o. (dalej: Strona/Spółka/Skarżąca) zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2004 r. w kwocie 1.337 zł i uchylająca tę decyzję w zakresie odsetek za zwłokę z tytułu niezapłaconych zaliczek na ten podatek w kwocie 527 zł, określająca je w łącznej kwocie 408 zł.

Jak wynika z ustaleń stanu faktycznego sprawy organ I instancji prowadząc postępowanie - po dwukrotnym uchyleniu wcześniejszych decyzji przez organ odwoławczy - zakwestionował koszty uzyskania przychodów Spółki w kwocie 45.096,00 zł z następujących tytułów: usług transportowych na kwotę 5.096,00 zł, remontu środków trwałych w wysokości 17.000 zł, amortyzacji środków trwałych w wysokości 18.000 zł oraz usług marketingowych w kwocie 5.000 zł. Organ wskazał, że Spółka nie wykazała, aby usługi te faktycznie zostały wykonane przez A i miały związek z prowadzoną działalnością gospodarczą a tym samym uznał, że strona nie miała prawa zaliczyć tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Po rozpatrzeniu odwołania - w którym Strona podnosiła, że zakwestionowane wydatki bezspornie stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki - organ odwoławczy podtrzymał stanowisko organu I instancji.