Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 11 stycznia 2011 r., sygn. II SA/Ol 1004/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak Sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2011r. sprawy ze skargi I. Z. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie nakazania rozbiórki części obiektu lub wykonania określonych robót w celu doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 20 listopada 2002 r. Wójt Gminy S. udzielił M. P. pozwolenia na budowę sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej pod obsługę działek budowlanych oznaczonych nr geod. "[...]" w D., gm. S.

I. Z. wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji zarzucając jej, że została wydana z rażącym naruszeniem prawa ponieważ inwestor (M. P.) nie wykazał prawa do terenu oznaczonego numerem geodezyjnym "[...]", przez który przebiega fragment trasy sieci, a powyższy teren jest jego własnością.

Wojewoda (decyzja z dnia 29 sierpnia 2005 r.) odmówił stwierdzenia nieważności objętej wnioskiem decyzji, po czym Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia "[...]" uchylił powyższe rozstrzygnięcie Wojewody w części odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy S. z dnia 20 listopada 2002 r. zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej przebiegającej przez teren działki nr "[...]" w D. i w tym zakresie stwierdził nieważność tej decyzji.

Następnie, decyzją z dnia "[...]", Nr "[...]", Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego, działając na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 i pkt. 2 w zw. z art. 51 ust. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118) oraz art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej jako: k.p.a.), orzekł o braku przesłanek do wydania decyzji nakazującej M. P. (jako inwestorowi) wykonanie rozbiórki części obiektu budowlanego (odcinka sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej przebiegającej przez teren działki nr "[...]" w D., gm. S.) bądź wykonanie określonych czynności lub robót w celu doprowadzenia wykonanych robót - budowy odcinka sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej przebiegającej przez teren działki nr "[...]" w D., gm. S. do stanu zgodnego z prawem. W uzasadnieniu podniósł, że w ramach prowadzonego postępowania naprawczego (wszczętego na skutek stwierdzenia nieważności decyzji Wójta gminy S. z dnia 20 listopada 2002 r., w zakresie obejmującym teren działki nr geod. "[...]" w D.) postanowieniem z dnia 27 maja 2009 r., nałożył na inwestora - M. P. obowiązek dostarczenia czterech egzemplarzy projektu budowlanego dla odcinka sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej dla działki o nr geod. "[...]" w D.. M. P. wywiązał się z powyższego obowiązku i dostarczył w wyznaczonym terminie przedmiotowy projekt budowlany, umożliwiając tym samym przeprowadzenie kolejnego etapu prowadzonego postępowania naprawczego, tj. nałożenia obowiązku wykonania odcinka sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej na działce nr "[...]". W dniu 11 sierpnia 2009 r. M. P. złożył oświadczenie o wykonaniu nałożonego na niego obowiązku. Organ podniósł, że ze zgromadzanego w toku przeprowadzonego postępowania materiału dowodowego (m. in. z opinii technicznej z dnia 30 czerwca 2002 r.) wynika, iż odcinek sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej na działce nr "[...]" w D. został wykonany zgodnie z obowiązującymi przepisami techniczno-budowlanymi i tym samym nie zachodzi określona w przepisie art. 51 ust 1 pkt. 2 konieczność nałożenia na inwestora obowiązku wykonania czynności lub robót w celu doprowadzenia realizowanej inwestycji do stanu zgodnego z obowiązującymi przepisami prawa. Odnosząc się do kwestii naruszenia prawa własności nieruchomości działki o nr geod. "[...]" w D., należącej do I. Z., PINB wskazał, iż w ramach postępowania naprawczego, które prowadzone było według trybu określonego w przepisie art. 51 ust. 1 ustawy Prawo budowlane, doprowadzenie do zgodności z prawem wykonanych już robót budowlanych następuje w aspekcie prawa administracyjnego, a nie cywilnego. W rezultacie może więc dojść do zalegalizowania robót budowlanych wykonanych z naruszeniem prawa własności. W takich przypadkach właściciel powinien dochodzić swoich roszczeń przed sądem powszechnym, a nie przed organami administracji państwowej (organami nadzoru budowlanego). Podał również, że zastosowanie w niniejszej sprawie instytucji rozbiórki części obiektu budowlanego na podstawie art. 51 ust. 1 pkt. byłoby wysoce niecelowe. Nakazanie bowiem inwestorowi wykonania rozbiórki części takiego obiektu budowlanego, jakim jest sieć wodociągowa i kanalizacyjna, obiektu, który z natury rzeczy jest w stanie pełnić swoją funkcję (ze względu na którą został wzniesiony i istnieje) tylko jedynie jako całość, skutkowało by w odniesieniu do pozostałej, legalnej części obiektu, niemożnością użytkowania tej części zgodnie z przeznaczeniem (funkcją) obiektu i tym samym w efekcie prowadziło by do naruszenia sformułowanej w Konstytucji RP oraz wynikającej z przepisów k.p.a. zasady proporcjonalności, zwanej inaczej zakazem nadmiernej ingerencji.