Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 25 stycznia 2011 r., sygn. II SA/Gl 1067/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik, Sędziowie Sędzia NSA Wiesław Morys,, Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.), Protokolant referent Joanna Wita, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi "A" w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie ustalenia nieruchomości stanowiących wspólnotę gruntową oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] r. skierowanym do Starosty [...]: M. M., J. N., S. K., K. S. i M. N. - członkowie "A" w S. oraz Stowarzyszenie "B" wnieśli o wydanie decyzji w trybie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych ( Dz. U. Nr 28, poz. 169 ze zm.). Zawarte w tym piśmie żądanie dotyczyło nieruchomości zapisanych w ewidencji gruntów miasta S. na "A" w S.

Starosta [...] decyzją z dnia [...] r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 105 Kodeksu postępowania administracyjnego orzekł o umorzeniu jako bezprzedmiotowe postępowania w sprawie ustalenia, które nieruchomości stanowią wspólnotę gruntową bądź mienie gromadzkie. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w kwestii stanowiącej przedmiot postępowania, rozstrzygające znaczenie ma decyzja Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...], która utrzymana została w mocy decyzją Ministra Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia [...] r. nr [...]. Decyzją tą umorzone zostało postępowanie w przedmiocie ustalenia wykazu uprawnionych do udziału we wspólnocie leśno-gruntowej, wielkości przysługujących im udziałów we wspólnocie oraz ustalenia, które nieruchomości stanowią wspólnotę leśno-gruntową. Skarga na powyższą decyzję wniesiona przez członków Spółki do "A" w S. została oddalona prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 października 1999 r. sygn. akt II SA 557/99 i 736 - 777/99. W wyroku tym NSA potwierdził stanowisko organów orzekających w sprawie, że objęte postępowaniem grunty nie spełniają określonych w art. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych warunków do uznania ich za wspólnotę gruntową. Kierując się tym orzeczeniem Starosta [...] uznał, że sprawa ustalenia, które nieruchomości na terenie miasta S. stanowią wspólnotę gruntową, a do tego zmierzało żądanie wnioskodawców oparte na treści art. 8 wyżej wymienionej ustawy, została już ostatecznie rozstrzygnięta, a tym samym wyczerpane zostały przesłanki umorzenia postępowania.