Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 grudnia 2010 r., sygn. III SA/Wa 2630/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Protokolant Iwona Mazek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi K. Z. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz K. Z. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Pismem z 5 maja 2008 r. K. Z. (dalej: "Skarżący") zwrócił się do Ministra Finansów z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z umorzenia odsetek od kredytu bankowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 24 września 2007 r. Bank PKO SA na podstawie zawartej ugody umorzył mu odsetki karne w wysokości 81.754,18 zł od kredytu odnawialnego dla posiadacza Superkonta. W ramach ugody Skarżący wpłacił jednorazowo kapitał w wysokości 50.000 zł. Bank uznał umorzone odsetki karne za przychód do opodatkowania i wystawił PIT-8C jako informację o przychodach z innych źródeł.

W związku z tym Skarżący zadał pytanie, czy umorzenie karnych odsetek przez bank w ramach ugody skutkuje powstaniem dochodu do opodatkowania.

Zdaniem Skarżącego dla podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychód z tytułu odsetek od zobowiązań powstaje tylko w razie otrzymania odsetek, zaś za koszty uzyskania przychodu (u dłużnika) uznaje się tylko odsetki faktycznie zapłacone. Jeżeli nie jest natomiast możliwe uwzględnienie w kosztach zarachowanych należnych odsetek, to brak zarówno prawnego jak i logicznego uzasadnienia dla uznania umorzonych odsetek od zobowiązań za przychód. Ponadto Skarżący podniósł, że wprawdzie na gruncie prawa podatkowego umorzenie kredytu powoduje powstanie zobowiązania w podatku dochodowym, jednakże kwestie związane z naliczaniem odsetek karnych należy rozpatrywać w zależności od treści umowy i szczegółowego określenia sposobu ich naliczania. Jeżeli zatem umowa kredytowa jednoznacznie określa zasady naliczania podwyższonych odsetek od nieterminowych spłat rat kredytu i wiąże nimi strony umowy, to wówczas odsetki te należy traktować w sposób analogiczny jak odsetki wymagalne. Jeżeli natomiast umowa kredytowa daje wierzycielowi jednostronne prawo, z którego może skorzystać lub nie, do naliczania podwyższonych odsetek od nieterminowych spłat, to wówczas odstąpienie przez wierzyciela od naliczania takich odsetek nie stanowi przysporzenia dla kredytobiorcy. Zdaniem Skarżącego takie odstąpienie przez wierzyciela od dochodzenia od dłużnika odsetek należnych na podstawie art. 481 § 2 k.c. i 482 k.c. nie wywołuje skutków podatkowych, gdyż przepisy te dają prawo dochodzenia ustawowych odsetek i nieskorzystanie z tego prawa przez wierzyciela nie stanowi przysporzenia dla dłużnika. Skarżący podniósł, że skoro bank umorzył mu odsetki karne, a on jednorazowo zgodnie z zawartą ugodą spłacił całość kapitału, to umorzenie przez bank odsetek karnych od kredytu w wyniku zawarcia ugody stanowi tylko zmianę warunków umowy o kredyt.