Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 grudnia 2010 r., sygn. II SA/Łd 1200/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rymaszewska, Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska (spr.), Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, Protokolant asystent sędziego Anna Dębowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi C. O. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...], nr

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...], wydaną na podstawie art. 2 pkt 2 lit. a i art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 31.maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. z nr 87, poz. 395 ze zm.) oraz w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16.grudnia 2009r., sygn. akt K 49/07 (Dz.U. nr 220, poz. 1734), Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił C. O. przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego, przewidzianego w powołanej ustawie.

W uzasadnieniu stwierdził, iż ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż C. O. w okresie okupacji przebywała i przymusowo pracowała w A., a więc w miejscu swojego zamieszkania przed wojną. Oświadczenia świadków J. G. i J. Z. oraz oświadczenie strony, dotyczące deportacji do pracy przymusowej uznał za niepoparte żadnymi dowodami. Na tej podstawie Kierownik Urzędu stwierdził, iż praca strony na rzecz okupanta nie przybrała szczególnie dotkliwej formy, o jakiej mówi Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 16.grudnia 2009r., tzn. nie była połączona z wysiedleniem (przymusową zmianą miejsca pobytu) i "wyrwaniem z dotychczasowego środowiska".