Wyrok WSA w Łodzi z dnia 8 grudnia 2010 r., sygn. II SA/Łd 1192/10

Dnia 8 grudnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rosińska Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska (spr.) Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Protokolant asystent sędziego Agnieszka Gortych-Ratajczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2010 roku sprawy ze skargi J. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] Nr

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...], wydaną na podstawie art. 2 pkt 2 i art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 31.maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. nr 87, poz. 395 ze zm.) w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16.grudnia 2009r., sygn. akt K 49/07 (Dz.U. nr 220, poz. 1734), Kierownik Urzędu do Sprawa Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił przyznania J. S. uprawnienia do świadczenia pieniężnego określonego w wyżej wymienionej ustawie.

W uzasadnieniu organ administracji stwierdził, iż ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że strona w okresie okupacji wykonywała pracę przymusową w pobliżu stałego miejsca zamieszkania. Praca ta nie przybrała zatem szczególnie dotkliwej formy, o które mowa w wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy J. S. podniosła, iż w wieku 12 lat została wysiedlona z rodzinnej wsi Ś. i od czerwca 1940r. do 17.stycznia 1945r. wykonywała pracę przymusową we wsi B. koło O. na rzecz Niemca o nazwisku A. M. Praca w gospodarstwie rolnym przy pieleniu, sadzeniu, dojeniu krów od 4 rano była szczególnie dotkliwą formą represji. Praca trwałą od świtu do nocy we wrogim i represyjnym środowisku, narażając odwołującą na dotkliwe kary fizyczne. Była to przymusowa zmiana miejsca pobytu i otoczenia, w następstwie którego odwołująca pozbawiona została pomocy i opieki rodziców. W jej ocenie "wyrwanie" z dotychczasowego środowiska było wyjątkowo dolegliwe, ponieważ przesiedlono ją do miejsca, którego nie znała, do wrogiego jej środowiska i wrogich, obcych jej ludzi.