Wyrok WSA w Łodzi z dnia 10 stycznia 2012 r., sygn. II SA/Łd 1196/11

Dnia 10 stycznia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Nina Krzemieniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2012 roku przy udziale --- sprawy ze skargi R. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Nr [...] z dnia [...], 2. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącej R. K. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, decyzją z dnia [...]., nr [...] wydaną na podstawie art. 1 ust. 1 i art. 4 ust. 1 i 2 oraz art. 2 ustawy z dnia 31 maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 ze zm.) odmówił R. K. przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji do pracy przymusowej.

W uzasadnieniu podjętej decyzji organ wskazał, że z zebranego w toku postępowania materiału dowodowy wynika, że strona we wnioskowanym okresie nie doznała prześladowań które są objęte przepisami w/w ustawy.

R. K. wniosła o ponowne rozpatrzenie sprawy i przyznanie przedmiotowego świadczenia. Wskazała, że złożony przez nią w trakcie postępowania wniosek zawierał informację z Archiwum Państwowego w S. o przeznaczeniu wsi P., w gminie M., w której zamieszkiwała przed deportacją (wywiezieniem), na poligon niemieckich wojsk pancernych, uwierzytelnione kopie karty osobowej i ankiety wypełnianej do celu otrzymania dowodu osobistego, w której wskazane jest miejsce zamieszkania do 1939r. oraz miejsce pobytu w czasie okupacji, oświadczenie wnioskodawczyni o deportacji (wywiezieniu) do pracy przymusowej przy kopaniu rowów przeciwczołgowych oraz wykonywaniu ciężkich prac przy żniwach, wykopkach i innych pracach gospodarskich, ponad możliwości fizyczne 10-letniego dziecka, na rzecz gospodarza narodowości niemieckiej, zamieszkałego we dworze we wsi P.. Strona podkreśliła, że opisane we wniosku o przyznanie świadczenia fakty, tj. wyrwanie 10-letniego dziecka z domu rodzinnego, tułaczka od jednej rodziny do drugiej w poszukiwaniu schronienia, rozdzielenie od rodziców i sióstr oraz przymusowa praca na rzecz okupanta bezspornie stanowiły dotkliwą represję. Zdaniem zainteresowanej oczywistym jest, że na terenie poligonu wojskowego nie mogła zamieszkiwać ludność cywilna, zatem jej rodzina musiała być deportowana (wywieziona) z terenów zajętych pod poligon.