Wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 grudnia 2012 r., sygn. II SA/Łd 729/12

Dnia 7 grudnia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek Protokolant asystent sędziego Beata Czyżewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2012 roku przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Ł. K. G. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, decyzją z dnia [...], nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1, w związku z art.127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 2 pkt 2 lit. a), art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 31 maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] Nr [...].

W uzasadnieniu organ wskazał, iż już raz, decyzją z dnia [...], utrzymaną w mocy decyzją z dnia [...], odmówiono stronie przyznania uprawnień do wnioskowanego świadczenia.

Pismem z dnia 12 grudnia 2011r. strona ponownie wystąpiła o przyznanie uprawienia do tegoż świadczenia, zaś organ, mając na względzie ustawę z dnia 25 lutego 2011r. o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym ponownie rozpatrzył wniosek strony i w/w decyzją z dnia [...] odmówił przyznania przedmiotowego uprawnienia.

W uzasadnieniu decyzji pierwszej instancji organ wyjaśnił, iż w dniu 20 kwietnia 2011r. weszła w życie nowelizacja przedmiotowej ustawy o świadczeniu pieniężnym (....) i w myśl znowelizowanego art. 2 pkt 2 lit. a) ustawy represją w rozumieniu ustawy jest: deportacja (wywiezienie) do pracy przymusowej na okres co najmniej 6 miesięcy w granicach terytorium państwa polskiego sprzed dnia 1 września 1939r. lub z tego terytorium na terytorium III Rzeszy i terenów przez nią okupowanych w okresie wojny w latach 1939-1945. Zatem niezbędnym warunkiem uzyskania prawa do świadczenia pieniężnego określonego w ustawie jest udowodnienie deportacji (wywiezienia) i wykonywania na deportacji pracy przymusowej przez okres co najmniej 6 miesięcy.