Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 listopada 2010 r., sygn. III SA/Wa 989/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Golat (sprawozdawca), Sędzia WSA Maciej Kurasz, Protokolant referent stażysta Marika Krawczyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2010 r. sprawy ze skargi A. P. i S. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wymiaru podatku od nieruchomości za 2009 rok 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz A. P. i S. P. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu [...].04.2009 r. decyzją nr [...] Burmistrz R. dokonał ustalenia wymiaru podatku od nieruchomości za 2009 rok wobec A. P. i S. P. z tytułu posiadania nieruchomości ustalając go w wysokości 447,00 zł.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że ustalenia stanu faktycznego dokonano na podstawie danych z ewidencji gruntów i budynków.

W dniu 14 kwietnia 2009 r. A. P. i S. P. złożyli od wskazanej decyzji odwołanie, wskazując że podatek na rok 2009 został ustalony bez uwzględnienia wyjaśnień i zaleceń Samorządowego Kolegium Odwoławczego orzekającego w sprawach naliczenia podatku za lata ubiegłe. Wnieśli o stwierdzenie, że ich dom jest wykorzystywany na cele mieszkalne, a działka jest zadrzewiona i zakrzewiona.

W ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego wyrażonej w decyzji z dnia [...].03.2010 r. nr [...] utrzymującej w mocy decyzję Burmistrza R. z dnia [...].04.2009 r. zarzuty Skarżących nie zasługują na uwzględnienie, gdyż zobowiązanie do ponoszenia podatku od nieruchomości, a zatem daniny publicznej i wynika wprost z ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (t.j.: Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 884), zwanej dalej w skrócie: u.p.o.l. Organ uzasadniał, że podatek od nieruchomości, jak i podatek rolny ciąży na wszystkich podatnikach, którzy są właścicielami nieruchomości gruntowych lub budowlanych, lub są ich samoistnymi posiadaczami lub są użytkownikami wieczystymi gruntów, co szczegółowo określa art. 3 powołanej ustawy. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. podkreśliło, że stwierdziło zgodność stanu faktycznego sprawy jak również prawidłowość pod względem prawnym, rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji. Wskazało przy tym, że podstawą dla ustalenia danych w ewidencji podatkowej są zapisy z ewidencji gruntów i budynków, ksiąg wieczystych, planów zagospodarowania przestrzennego, a jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego w sprawie dane dotyczące władania i powierzchni oraz klasyfikacji gruntów wymienione w skarżonej decyzji są zgodne z ustaleniami o zmianach w ewidencji gruntów i budynków jakich dokonał Starosta W.. Dalej Samorządowe Kolegium Odwoławcze nadmieniło, że jeśli Skarżący nie zgadzają się z zapisami ewidencji gruntów i budynków to winni wystąpić do właściwego organu (właściwego Starosty) o wszczęcie postępowania w sprawie zmian danych w prowadzonej ewidencji. Na etapie ustalania wymiaru podatku od nieruchomości nie ma możliwości dokonywania ustaleń zapisów w ewidencji gruntów i budynków, które są podstawą danych ewidencji podatkowej.