Wyrok WSA w Krakowie z dnia 12 października 2010 r., sygn. I SA/Kr 412/10

 

Sygn. akt I SA/Kr 412/10 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 12 października 2010 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Maja Chodacka (spr.), Sędzia: WSA Inga Gołowska, Sędzia: WSA Bogusław Wolas, Protokolant: Piotr Paździor, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 października 2010 r., sprawy ze skargi J. W., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 21 stycznia 2010 r. Nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r.;, skargę oddala

Uzasadnienie

W dniu 15 września 2009 roku Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał decyzję nr [...] określającą skarżącemu - J.W. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 rok w kwocie 59,397,10 zł. Jako podstawę prawną decyzji wskazano art. 207, art. 193 § 2 i § 4, art. 21 § 1 pkt 1, art. 21 § 3 pkt 2, § 4, art. 51 § 1, art. 53 § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 roku Nr 8 poz. 60 ze zm., dalej: "O.p.") oraz art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.; ostatni tekst jednolity: Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm., dalej:"u.p.d.o.f.").

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu 31.03.2005 roku do Urzędu Skarbowego wpłynęło zeznanie podatkowe PIT-36L, w którym J.W. opodatkował swoje dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej za 2004 rok. W kontrolowanym okresie podatnik prowadził działalność gospodarczą w zakresie produkcji garniturów, spodni, kurtek, płaszczy męskich i damskich, oraz handlu artykułami odzieżowymi i galanterią. W trakcie kontroli przeprowadzonej w dniach 17 listopada - 15 grudnia 2008 r. organ podatkowy stwierdził, iż zapisy podatkowej księgi przychodów i rozchodów za 2004 rok wykazują zgodność z danymi zawartymi w wymienionym wyżej zeznaniu podatkowym, jednakże księga ta była prowadzona nierzetelnie i dlatego nie została uznania za dowód w postępowaniu podatkowym. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego stwierdzono, że podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodów o wydatki w kwocie łącznej 31.959,25 zł, które w związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów oraz zaniżył przychody o kwotę 240.078,00 zł. W tych okolicznościach organ I instancji określił podstawę opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2004 r. w trybie art. 23 § 1 pkt 2 O.p. Organ szczegółowo wyjaśnił sposób wyliczenia objętego decyzją zobowiązania podatkowego.