Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 września 2010 r., sygn. I SA/Wa 124/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogdan Wolski Sędziowie: WSA Gabriela Nowak WSA Joanna Skiba (spr.) Protokolant Ewa Czarnota po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 września 2010 r. sprawy ze skarg J. J., Miasta P., J. W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej oddala skargi

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2009 r. Nr [...] Minister Infrastruktury utrzymał w mocy decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] orzekającą o stwierdzającą , że orzeczenie Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia [...] grudnia 1953 roku nr [...] w części dotyczącej wywłaszczenia nieruchomości położonej w P., oznaczonej jako parcela [...] zostało wydane z naruszeniem prawa.

Decyzja z dnia [...] listopada 2009 r. została wydana w następującym stanie faktycznym.

Orzeczeniem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia [...] grudnia 1953 roku nr [...] wywłaszczono na rzecz Skarbu Państwa m.in. nieruchomość położoną w P. przy ul. [...], oznaczoną jako parcela nr [...], o pow. [...]m2, stanowiącą współwłasność A. Ł., J. W., S. W. i K. W.

Wnioskiem z dnia 15 stycznia 2004 roku J. W. (następca prawny byłych właścicieli przedmiotowej nieruchomości) wystąpił o stwierdzenie nieważności ww. orzeczenia z dnia [...] grudnia 1953 roku.

Decyzją z dnia [...] stycznia 2007 roku Minister Budownictwa stwierdził, że przedmiotowe orzeczenie Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia [...] grudnia 1953 roku w części dotyczącej parceli nr [...] zostało wydane z naruszeniem prawa. W uzasadnieniu organ wskazał, że nie można uznać, że przy wydawaniu przedmiotowego orzeczenia organ rażąco naruszył prawo w rozumieniu art. 156 §1 pkt 2 kpa. Organ stwierdził natomiast, że aktem notarialnym z dnia 10 listopada 1951 roku rep. Nr [...] A. Ł. - właścicielka połowy przedmiotowej nieruchomości sprzedała ją A. i K. w 1/2 części i M. K.w 1/2 części . Tym samym A. Ł. przestała być właścicielką wywłaszczonej nieruchomości co sprawia, że nie powinna być stroną decyzji wywłaszczeniowej. Zdaniem organu skierowanie decyzji do niej stanowiło zatem wypełnienie przesłanki z art. 156 §1 pkt 4 kpa.