Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 września 2010 r., sygn. VIII SA/Wa 419/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Leszek Kobylski, Sędziowie Sędzia WSA Artur Kot /sprawozdawca/, Sędzia WSA Cezary Kosterna, Protokolant Magdalena Krawczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2010 r. sprawy ze skargi Elektrowni [...] spółka akcyjna z siedzibą w Ś. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę.

Uzasadnienie

1.1. Wnioskiem z [...] listopada 2009 r., który wpłynął do organu następnego dnia, E. "K." S. A. w Ś. G. (dalej: "skarżąca" lub "Spółka") wystąpiła do Ministra Finansów, w imieniu którego działał Dyrektor Izby Skarbowej w W., o udzielenie interpretacji indywidualnej w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. Wniosek dotyczył określenia momentu zaliczenia poniesionych przez Spółkę wydatków do kosztów uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej: "u.p.d.o.p.").

1.2. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka ponosi wydatki związane z remontami kapitalnymi swojego sprzętu (infrastruktury). Dotyczą one urządzeń i układów technologicznych, a ich celem jest przywrócenie sprawności remontowanego sprzętu. Wydatki Spółka zalicza bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów, gdyż ich efektem nie jest ulepszenie remontowanego sprzętu. Nie podwyższają one w znaczeniu podatkowym wartości początkowej środków trwałych. Spółka kwalifikuje wydatki jako koszty pośrednie. Są to remonty cykliczne, ale nie jest możliwe wskazanie terminu kolejnego remontu. Do końca 2007 r. księgowała przedmiotowe wydatki zgodnie z polskimi standardami rachunkowości. Następnie przyjęła Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej. W konsekwencji, przedmiotowe wydatki na remonty kapitalne sprzętu księguje jako podwyższające wartość początkową środków trwałych. Dla celów podatkowych wydatki te zalicza zaś bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Na tle takiego stanu faktycznego Spółka postawiła pytanie, czy poniesione przez nią wydatki z tytułu remontów kapitalnych sprzętu (infrastruktury) zarówno do końca 2007 r., jak i później, stanowią dla niej bieżący koszt podatkowy, tj. w latach poniesienia wydatków.