Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 27 sierpnia 2010 r., sygn. I SA/Wr 476/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Radom, Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski, Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska (sprawozdawca), Protokolant Ewelina Bedyńska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi D. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień 2003 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. (dalej: Dyrektor Izby Skarbowej), po rozpatrzeniu odwołania D. G., uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. (dalej: Naczelnik Urzędu Skarbowego) z [...] r. (nr [...]), i określił podatniczce za sierpień 2003 r. zobowiązanie w podatku od towarów i usług w kwocie 2.195 zł. Jako podstawę prawną podjętego rozstrzygnięcia organ odwoławczy powołał art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej: O.p.) oraz art. 2 ust. 1, art. 10 ust. 2, art. 18 ust. 1, art. 19 i art. 27 ust. 4 ustawy z dnia z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm. - dalej: ustawa VAT).

Organ drugiej instancji - dokonując oceny objętej odwołaniem decyzji w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług naliczonego - stwierdził, że strona nieprawidłowo, tj. z naruszeniem art. 19 ust. 1 ustawy VAT, odliczyła podatek naliczony z faktury dotyczącej usług telekomunikacyjne, świadczone przy wykorzystaniu telefonu stacjonarnego zainstalowanego w lokalu przy ul. [...] 15 w K., tj. w miejscu zamieszkania podatniczki i jej rodziny. Uznał, iż opłaty te nie były związane ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Wskazał, że z zebranego materiału dowodowego wynika, iż siedziba prowadzonej przez podatniczkę firmy mieściła się od 15 kwietnia 1993 r. w K. przy ul. [...] 2. Jako gołosłowne potraktował organ oświadczenie podatniczki, że rozmowy prowadzone z telefonu prywatnego służyły wyłącznie celom działalności gospodarczej. Podkreślił, że strona nie przedstawiła zestawienia rozmów (bilingów) i nie określiła szczegółowo celu przeprowadzonych z telefonu prywatnego rozmów. Zauważył, że oprócz telefonu stacjonarnego, zainstalowanego w miejscu zamieszkania, podatniczka posiadała jeszcze dwa inne telefony stacjonarne i dwa telefony komórkowe, które wykorzystywała dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.