Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2010 r., sygn. III SA/Wa 515/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędziowie Sędzia WSA Marek Kraus, Sędzia WSA Maciej Kurasz (spr.), Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi K. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz K. C. kwotę 2.905 zł (dwa tysiące dziewięćset pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Z akt sprawy wynika, iż wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 2073/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. C. (dalej jako "Skarżący", "Strona") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2007 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług. Zgodnie ze stanem faktycznym w sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. w przedmiocie określenia dla skarżącego kwoty zobowiązania i zwrotu w podatku od towarów i usług za miesiące od kwietnia do września 2006 r. Organy podatkowe uznały, że Skarżący nieprawidłowo wykazał i rozliczył kwotę podatku naliczonego października 2007 r. w przedmiocie z faktur na zakup paliwa do samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej macie całkowitej do 3,5 tony Nadto odliczył podatek z faktur niestanowiących kosztów uzyskania przychodu, dokonał pełnego odliczenia podatku z faktur dotyczących usług leasingowych na pojazdy samochodowe o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, zamiast 60 % podatku określonego w fakturze. Organy podatkowe obu instancji stwierdziły, że samochody użytkowane przez Skarżącego w zakresie działalności polegającej na transporcie sanitarnym osób (karetki), nie uzyskały potwierdzenia spełnienia wymogów technicznych, o których mowa w art. 86 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: "ustawa o VAT"), a zatem podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie paliwa do napędu tych samochodów, gdyż jest to inny pojazd samochodowy. Organ odwoławczy w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji dodatkowo wskazywał, że istnieją wprawdzie dokumenty, z których wynika, że sporne pojazdy spełniają wymagania z art. 66 ustawy o ruchu drogowym, jednakże nie spełniają one wymagań określonych w art. 86 ust. 5 ustawy o VAT, a właściwym organem do przeprowadzenia wymaganego badania jest okręgowa stacja kontroli pojazdów. W ocenie organów podatkowych błędnie rozliczono kwotę podatku naliczonego od leasingu samochodów osobowych w pełnej wysokości, co jest naruszeniem art. 86 ust. 7 ustawy o VAT, pozwalającego na zaliczenie do podatku naliczonego 60 % kwoty podatku naliczonego od czynszu samochodu. Nadto suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu nie powinna przekroczyć kwoty 6 tys. zł, co również nie zostało dochowane. Ponadto organy podatkowe wskazały na zaniżenie podatku należnego ze względu na to, ze w rozliczeniu sprzedaży samochodu Opel przyjęto złą podstawę do kursu walut przy zakupie samochodu.