Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2010 r., sygn. II SA/Wa 1223/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Andrzej Kołodziej Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz (spr.) Sędzia WSA Sławomir Fularski Protokolant Agnieszka Żak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską - oddala skargę -
Uzasadnienie
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 13 maja 2009 r. sygn. akt II OSK 748/08 uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 grudnia 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 1710/07. W uzasadnieniu NSA wskazał następujący stan faktyczny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie ww. wyrokiem z dnia 6 grudnia 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 1710/07, uchylił decyzję Komendanta Głównego Policji z [...] lipca 2007 r., nr [...] i utrzymaną nią mocy decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji z [...] czerwca 2007 r. w przedmiocie cofnięcia J. G. pozwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że zaskarżona decyzja, jak i decyzja utrzymana nią w mocy naruszają prawo w stopniu uzasadniającym ich uchylenie. Każdy z orzekających w sprawie organów był związany rygorami procedury administracyjnej. Postępowanie w rozpoznawanej sprawie powinno być zatem prowadzone w sposób zapewniający pełną realizację zasad ogólnych tej procedury. Z art. 6, 7 k.p.a. statuujących zasadę praworządności i prawdy obiektywnej wynika dla organu administracji obowiązek ustalenia stanu faktycznego sprawy na podstawie materiału dowodowego, który powinien być stosownie do art. 77 § 1 k.p.a. wyczerpująco zebrany tj., w sposób umożliwiający poczynienie wszystkich istotnych dla rozstrzygnięcia ustaleń, a następnie wnikliwie oceniony. Ustalenia i ocena prawna powinny, stosownie do wymogu art. 107 § 3 k.p.a. znaleźć pełny wyraz w uzasadnieniu decyzji. Tylko bowiem uzasadnienie decyzji odpowiadające tym wymogom jest źródłem informacji dotyczącej toku rozumowania organu, jak również przyjętych przez niego założeń stanowiących podstawę rozstrzygnięcia i jako takie umożliwia dokonanie przez Sąd kontroli zaskarżonego aktu. W takim zakresie organy postępowania nie prowadziły, a uzasadnienie decyzji nie w pełni odpowiada wymogom art. 107 § 3 k.p.a.