Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 kwietnia 2010 r., sygn. I SA/Gd 818/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi M. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 25 sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do grudnia 2002 r. i orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej byłego wspólnika za zaległości podatkowe spółki oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia 5 grudnia 2007 r. wszczął postępowanie w sprawie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej B. K. i M. N. za zaległości podatkowe zlikwidowanej Spółki Cywilnej "A i Spółka" z tytułu podatku od towarów i usług za luty, marzec i kwiecień 2002 r. oraz określenia na podstawie art.115 § 4 ordynacji podatkowej zobowiązań podatkowych S.C. "A i Spółka" za luty, marzec i kwiecień 2002 r.

Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzjami z dnia 17 grudnia 2007 r. rozliczył zlikwidowaną Spółkę Cywilną "A i Spółka" w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego do grudnia 2002 r. oraz orzekł o odpowiedzialności podatkowej M. N. - byłego wspólnika spółki cywilnej "A i Spółka" (solidarnie z B. K.) za zaległości podatkowe zlikwidowanej Spółki z tytułu podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu organ podatkowy I instancji stwierdził, że podatnik w okresie objętym kontrolą dokonywał zakupów telefonów komórkowych w celu ich dalszej odsprzedaży dla kontrahentów krajowych i zagranicznych - m.in. z Rosji, Łotwy, Ukrainy oraz USA. Spółka posiadała dokumenty celne SAD karta 1A, dotyczące wywozu towaru poza granicę RP, w konsekwencji czego sprzedaż wskazanego towaru traktowała jako eksport towarów z zastosowaniem preferencyjnej stawki podatku VAT 0%.

Organ I instancji mając na uwadze treść art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U nr 11, poz.50 ze zm.) zwanej dalej ustawą o podatku od towarów i usług (VAT) oraz zebrany w sprawie materiał dowodowy uznał, że nie została spełniona przesłanka dająca podstawę do uznania czynności wykonanych przez Spółkę za eksport. Ze zgromadzonych dokumentów wynika, że jako nabywcy towarów figurują podmioty nieistniejące, bądź osoby nieżyjące lub takie, które nie przyznają się do zakupów w Spółce Cywilnej "A i Spółka". Nie doszło zatem, w ocenie organu, do zawarcia umowy sprzedaży, a w konsekwencji nie doszło do wywozu towarów w następstwie wykonania czynności określonych w art. 2 ust. 1 i 3 ustawy tj. sprzedaży.