Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 marca 2010 r., sygn. II SA/Wa 1675/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska (spr.), Sędziowie WSA Przemysław Szustakiewicz, Sławomir Antoniuk, Protokolant Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 marca 2010 r. sprawy ze skargi M. F. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej - oddala skargę -

Uzasadnienie

Minister Obrony Narodowej decyzją nr [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 i art. 127 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, po rozpoznaniu odwołania sierż. M. F. od rozkazu personalnego Dyrektora Departamentu Kadr z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] (pkt [...]), uchylił zaskarżony rozkaz w części dotyczącej daty zwolnienia z zawodowej służby wojskowej i ustalił nową datę zwolnienia na dzień 30 września 2009 r., a pozostałej części utrzymał rozkaz w mocy.

Przedstawiając stan faktyczny i prawny sprawy Minister podał, iż sierż. M. F. pełnił zawodową służbę wojskową na stanowisku służbowym dowódcy drużyny w [...].

W dniu [...] kwietnia 2009 r. Dyrektor Departamentu Kadr MON rozkazem personalnym Nr [...] (pkt [...]) zwolnił podoficera z zawodowej służby wojskowej, wskutek nieobecności w służbie jednorazowo przez okres trzech dni roboczych, która nie została usprawiedliwiona.

Decyzję doręczono zainteresowanemu w dniu 25 maja 2009 r, co potwierdził własnoręcznym podpisem na potwierdzeniu odbioru.

Sierż. M. F. zachowując ustawowy termin do wniesienia środka zaskarżenia w dniu 4 czerwca 2009 r. skierował do Ministra Obrony Narodowej odwołanie od rozkazu personalnego Dyrektora Departamentu Kadr, w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej i przeniesienia do rezerwy.

W odwołaniu podniósł, iż organ prowadząc postępowanie w sprawie zwolnienia go z wojska, naruszył normy prawa poprzez zaniechanie pisemnego powiadomienia go o toczącym się postępowaniu administracyjnym, przez co nie brał czynnego udziału w postępowaniu, a przed wydaniem decyzji nie mógł się wypowiedzieć co do zebranych dowodów. Ponadto, zarzucił organowi naruszenie § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 stycznia 2008 r. w sprawie zwalniania żołnierzy zawodowych z zawodowej służby wojskowej (Dz. U. Nr 23, poz. 137), w związku z art. 111 pkt. 16 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892), poprzez ich wadliwe zastosowanie w sprawie, które polegało na przyjęciu, iż wyrok Wojskowego Sądu Garnizonowego w B. - stanowi obligatoryjną przesłankę do wydania decyzji o zwolnieniu żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej. Zdaniem skarżącego, działając w ten sposób, organ zaniechał wszczęcia i przeprowadzenia postępowania dowodowego, a skorzystał wyłącznie z sentencji wyroku.