Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 grudnia 2009 r., sygn. IV SA/Wa 1539/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marian Wolanin (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Danuta Dopierała, Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Protokolant Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi I. H. na uchwałę Rady Gminy R. z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie zarzutu do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; 2. zasądza od Rady Gminy R. na rzecz skarżącej I. H. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W piśmie z dnia 30 czerwca 2009 r. I. H. zgłosiła zarzut do projektu uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części terenów położonych we wsi S. podnosząc, iż w trakcie procedury planistycznej nie przeprowadzono konsultacji z właścicielami działek i nie poinformowano jej jaką część jej działki gmina proponuje przeznaczyć na drogę.

W dniu [...] czerwca 2009 r. Rada Gminy R. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie rozpatrzenia zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części terenów położonych we wsi S., złożonego przez I. H. dotyczącego budowy nowoprojektowanej drogi dojazdowej oznaczonej symbolem 6.KDD.

W uzasadnieniu uchwały wskazano, że skarżąca jest właścicielem działek nr ew. [...],[...],[...] i [...] położonych we wsi S. na terenie objętym projektowanym planem, a konsekwencją uchwalenia planu według kwestionowanego projektu będzie określony ustaleniami planu sposób wykonania prawa własności skarżącej co do wskazanych działek. Podniesiono, iż tereny poza centrum wsi na południe od ul. [...], położone od ul. [...] do ul. [...] i ograniczone na południu ul. [...], były niezabudowane i użytkowane w większości jako grunty rolne i leśne. Zmiana ich dotychczasowego przeznaczenia na cele budowlane wymagać będzie m. in. zapewnienia nowo tworzonym działkom budowlanym właściwej sieci dróg o szerokości umożliwiającej umieszczenie w nich całej infrastruktury technicznej i inżynieryjnej oraz tworzenia odpowiedniego układu komunikacyjnego. Powyższe rozwiązania dają możliwość swobodnego kształtowania pozostałych dróg publicznych i umożliwiają najdogodniejszy dostęp do istniejących dróg publicznych w tym obszarze, a tym samym rozwój tych terenów.