Wyrok WSA w Opolu z dnia 22 grudnia 2009 r., sygn. II SA/Op 325/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Krupiński Sędziowie: sędzia WSA Krzysztof Bogusz - spr. sędzia WSA Grażyna Jeżewska Protokolant : Sekretarz sądowy Mariola Górska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 22 grudnia 2009r. sprawy ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...], Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie, działając na podstawie art. 104 K.p.a. oraz art. 8, art. 39 i art. 41 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej ( Dz.U. 2008 r., Nr 115, poz. 728 ze zm. ) przyznał T. R. specjalny zasiłek celowy w kwocie 80 zł z przeznaczeniem na zakup żywności, środków czystości, leków i opłat, a jednocześnie odmówił przyznania zasiłku celowego.

W uzasadnieniu decyzji podniesiono, że T. R. prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, a jego dochód stanowi renta inwalidzka

w kwocie 510,65 zł, po odliczeniu świadczeń alimentacyjnych do jakich jest zobowiązany. Wysokość tego dochodu powoduje, że strona przekracza tzw. kryterium dochodowe ustalone na podstawie art. 8 ustawy o pomocy społecznej

w kwocie 477 zł. Brak spełniania przesłanek do otrzymania zasiłku celowego, nie wyłącza jednak możliwości przyznania specjalnego zasiłku celowego, a to w oparciu o uregulowanie art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej.

Organ stwierdził, że sytuacja życiowa wnioskodawcy uzasadnia przyznanie specjalnego zasiłku celowego, gdyż posiada on orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Przywołując treść art. 3 ust. 4 powołanej ustawy, organ podkreślił, że sytuacja życiowa T. R. jest dobrze znana Ośrodkowi, bowiem co najmniej od roku 1994 jest on objęty pomocą finansową, a od 2004 r. otrzymuje co miesiąc pomoc w formie zasiłku celowego lub specjalnego zasiłku celowego, pomoc w postaci nieodpłatnych posiłków w Dziennym Domu Pobytu oraz pomoc w formie nieodpłatnych usług opiekuńczych. Ponadto stwierdził, że w okresie od maja 2007 r. do października 2007 r. wnioskodawca korzystał z prawa do dodatku mieszkaniowego, lecz aktualnie nie składa wniosku o jego przyznanie, co zdaniem organu dowodzi, że nie wykorzystuje on własnych możliwości i uprawnień w celu polepszenia swojej sytuacji. Podkreślił, że w orzecznictwie sądowym wyrażony został pogląd, iż udzielona pomoc nie zawsze musi być przyznana w takiej wysokości, aby w pełni mogła zaspokoić zaistniałe potrzeby osób i rodzin, gdyż nie pozwala na to ograniczoność środków finansowych będących w posiadania ośrodka pomocy społecznej, stąd pomoc powinna być kierowana w pierwszej kolejności do osób