Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 5 listopada 2009 r., sygn. IV SA/Po 552/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie WSA Bożena Popowska ( spr ) WSA Izabela Kucznerowicz Protokolant referent Joanna Andrzejak po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 05 listopada 2009 r. sprawy ze skargi Polskiej Telefonii [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lesznie na rzecz Polskiej Telefonii [...] kwotę 757 zł (słownie: siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego w tym 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego /-/I. Kucznerowicz /-/P. Miładowski /-/B. Popowska

Uzasadnienie

Dnia [...] marca 2008 r. wpłynął do Urzędu [...] wniosek pełnomocnika Polskiej Telefonii [...] dotyczący ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji polegającej na budowie stacji bazowej sieci telefonii komórkowej [...] wraz z drogą dojazdową. Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] Starosta [...] uzgodnił inwestycję w zakresie ochrony gruntów rolnych.

Decyzją z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] Burmistrz [...], działając na podstawie art. 59 ust. 1 w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80 poz. 717 ze zm., dalej ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej kpa) odmówił ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego. W uzasadnieniu napisał, że budowa stacji bazowej telefonii komórkowej jest inwestycją celu publicznego. Dokumentacja wniosku została uzupełniona o analizę środowiskową. Przedstawiony przez wnioskodawcę rysunek z zasięgiem oddziaływania pola elektromagnetycznego bazowej telefonii komórkowej pokazuje, że lokalizacja przedmiotowej inwestycji jest niezgodna z prawem odrębnym - art. 144 ust. 3, art. 135 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (j. t. Dz. U. z 2006 r. nr 129 poz. 902 ze zm., dalej Prawo ochrony środowiska). Zgodnie z postanowieniami tej ustawy wszelkie uciążliwości inwestycji muszą mieścić się wyłącznie w granicach własnej działki. Każda inwestycja realizowana na własnej działce musi zapewniać ochronę przed pogorszeniem się standardów korzystania z terenów sąsiednich. Co prawda, promieniowanie pól elektromagnetycznych stwarzających zagrożenie dla ludzi nie występuje w miejscach istniejącej zabudowy, jednak sąsiednie działki względem działki inwestora, chociaż obecnie puste, w każdej chwili mogą zostać zabudowane. Są to tereny rozwojowe i stanowią obszar potencjalny pod budowę domów jednorodzinnych. Gmina nie jest przeciwna budowie stacji telefonii komórkowej i może wskazać wiele niekonfliktowych terenów nadających się na sytuowanie stacji telefonii komórkowej.