Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 listopada 2009 r., sygn. I SA/Gl 273/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Mendecka, Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz (spr.), Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2009r. sprawy ze skargi A S.A. w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie egzekucji świadczeń pieniężnych oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] r. Nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. na podstawie art. 123 § 1, art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 K.p.a. oraz art. 18, art. 23 § 3, art. 34 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tj. Dz.U. z 2002 r., Nr 110, poz. 968 ze zm.), zwanej dalej również ustawa egzekucyjną, utrzymało w mocy postanowienie Burmistrza Miasta C. z dnia [...] r. w sprawie uznania za nieuzasadnione zarzutów A S.A. na postępowanie egzekucyjne prowadzone w oparciu o tytuł wykonawczy Nr [...] z dnia [...] r. wystawiony przez Burmistrza Miasta C. mający za przedmiot zaległości w podatku od nieruchomości za styczeń 2008 r. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że Burmistrz Miasta C. wystawił przeciw A S.A. tytuł wykonawczy dotyczący zaległości w podatku od nieruchomości za styczeń 2008 r. (rata I) w kwocie [...] zł. Jako podstawę powstania dochodzonej należności wskazał w nim deklarację podatkową z dnia 11 stycznia 2008 r., w której A S.A. zadeklarowała Burmistrzowi Miasta C. podatek od nieruchomości za rok 2008 w kwocie [...] zł. Organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z art. 34 § 1a ustawy egzekucyjnej, jeżeli zarzut zobowiązanego jest lub był przedmiotem rozpatrzenia w odrębnym postępowaniu administracyjnym, podatkowym lub sądowym albo zobowiązany kwestionuje w całości lub w części wymagalność należności pieniężnej z uwagi na jej wysokość ustaloną lub określoną w orzeczeniu, od którego przysługują środki zaskarżenia, wierzyciel wydaje postanowienie o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu. W rozpatrywanej sprawie zarzut Spółki sprowadzał się do zanegowania dokonanej przez organ podatkowy I instancji oceny skuteczności korekty deklaracji podatkowej, a w konsekwencji wystąpienia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2007 r. Natomiast istnienie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2007 r., rzutuje bezpośrednio na możliwość jej zaliczenia przez Burmistrza Miasta C. na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Z treści pism procesowych Spółki wynika, że w jej ocenie zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych przybrałoby postać zaliczenia jej na dochodzoną przez Burmistrza Miasta C. należność z tytułu I raty podatku od nieruchomości za 2008 r. W związku z tym organ odwoławczy podniósł, że okoliczności będące przedmiotem zarzutu zgłoszonego przez A S.A. były rozpoznawane przez Kolegium w toku postępowania z odwołania Spółki od decyzji Burmistrza Miasta C. z dnia [...] r. w sprawie: 1) określenia wysokości podatku od nieruchomości za 2007 r. w kwocie [...] zł oraz. 2) odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2007 r. w żądanej kwocie [...] zł. Obecnie ponownie są przedmiotem rozpoznania przez Burmistrza Miasta jako organ podatkowy I instancji. Organ odwoławczy stwierdził zatem, że wypełniona została hipoteza art. 34 § 1a ustawy egzekucyjnej, a zatem wierzyciel powinien orzec o niedopuszczalności zarzutu. Przyjęte przez Burmistrza Miasta C. rozstrzygnięcie wywołuje skutek procesowy - polegający na negatywnym rozpatrzeniu środka prawnego wniesionego przez zobowiązaną - tożsamy z rozstrzygnięciem o niedopuszczalności zarzutu, pomimo, że nie odpowiada swym brzmieniem treści art. 34 § 1a ustawy egzekucyjnej. Uchybienie to pozostaje jednakże bez wpływu na wynik sprawy. Na marginesie godzi się wyjaśnić, że zgodnie z art. 76a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa /tj. Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz. 60/ w sprawach zaliczenia nadpłaty na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych wydaje się postanowienie. O sposobie zarachowania konkretnych kwot nadpłaty na poczet konkretnego zobowiązania podatkowego (jego raty) decyduje właściwy organ podatkowy) a nie podatnik, chociaż zaliczenie takie nastąpić może wyłącznie na jego wniosek - art. 76 § 1 in fine Ordynacji podatkowej. W dniu wystawienia tytułu wykonawczego, na podstawie którego prowadzone jest wobec Spółki postępowanie egzekucyjne, brak było postanowienia Burmistrza Miasta C. w sprawie zaliczenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2007 r. na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Wobec niewydania przez Burmistrza Miasta C. postanowienia o zaliczeniu nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych nie można skutecznie powoływać się na zaliczenie nadpłaty w podatku na poczet dochodzonej należności. Ponadto zarzuty zobowiązanej mają charakter ogólny i nie są poparte bardziej szczegółowym wyliczeniem.