Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 października 2009 r., sygn. I SA/Wr 1866/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski (sprawozdawca), Protokolant Magdalena Dworszczak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 października 2009 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do kwietnia 2004 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja z dnia [...]r. Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. uchylająca w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z dnia [...] r. Nr [...]w sprawie określenia A. B. (dalej: strona/podatnik/skarżący) kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy podatnika za miesiące od stycznia do kwietnia 2004 r. Skarżoną decyzją organ odwoławczy określił kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy podatnika za miesiące od stycznia do kwietnia 2004 r. w wysokości innej, niż uczynił to organ pierwszej instancji w decyzji będącej przedmiotem weryfikacji Dyrektora Izby Skarbowej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. w wyniku kontroli podatkowej w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2004 r. stwierdził nieprawidłowości w jego rozliczeniu. Organ pierwszej instancji ustalił, że zawyżono kwoty podatku naliczonego za miesiące od stycznia do kwietnia 2004 r. z uwagi na fakt, iż wydatki udokumentowane przedstawionymi przez podatnika fakturami (dotyczące w szczególności opłat abonamentowych z tytułu usług telefonicznych lub telewizji kablowej, czy też zakupu odbiornika telewizyjnego) nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), co do zasady skutkuje brakiem możliwości obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego. Ponadto wskazano, że wydatki poniesione przez podatnika na zakup filmów na nośnikach DVD nie są związane z działalnością wydawniczą i literacką skarżącego, w związku z czym nie generują sprzedaży opodatkowanej, dającej prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w fakturach dokumentujących tego typu nabycia. Organ pierwszej instancji nie uznał również faktur dokumentujących zakup biletów za przejazdy na trasach nie przekraczających w jego ocenie 40 km oraz kwoty 162,11 zł stanowiącej podatek naliczony z tytułu zakupu aparatu cyfrowego na potwierdzenie którego, podatnik nie przedłożył oryginału stosownej faktury VAT. Organ podniósł również, że w rozliczeniu za miesiąc styczeń 2004 r. błędnie wykazano wartość netto sprzedaży książek w kraju opodatkowaną stawką 0% w wysokości 1.112,00 zł zamiast w wysokości 1.113,00 zł a także zaniżono wartość sprzedaży netto w kraju opodatkowaną stawką 0% w lutym o kwotę 38, 00 zł, marcu o kwotę 158,50 zł oraz w kwietniu o kwotę 56 zł.