Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 16 czerwca 2009 r., sygn. II SA/Bk 7/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Protokolant Katarzyna Luto, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi B. S.C. Z. B., K.T. w M. na uchwałę Rady Gminy w M. z dnia [...] września 2008 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych, zasad usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży oraz warunków sprzedaży tych napojów oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarga została wywiedziona na tle następujących okoliczności faktycznych.

Uchwałą z dnia [...] września 2008 r. nr [...] Rada Gminy M., na podstawie art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu

w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 70, poz. 473 ze zm.) podjęła uchwałę w sprawie ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych, zasad usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży oraz warunków sprzedaży tych napojów.

Pismem z dnia 22 października 2008 r. Z. B. i K. T., prowadzący spółkę cywilną [...] złożyli wniosek o usunięcie niezgodności

z prawem powyższej uchwały. Uchwałą z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] Rada Gminy M. uznała wniosek za bezzasadny.

Wobec powyższego Z. B. i K. T. w dniu 9 grudnia 2008 r. wywiedli do sądu administracyjnego skargę na uchwałę Rady Gminy M. z dnia [...] września 2008 r. Wnieśli o uchylenie w całości § 3 tej uchwały stanowiącego, że: "Nie wydaje się zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, gdy punkt sprzedaży usytuowany jest w odległości mniejszej niż 100 m. od szkół, oddziałów przedszkolnych, Kościoła, cmentarza, zakładu pogrzebowego, banku. Odległość tę mierzy się wytyczonymi ciągami przeznaczonymi dla pieszych, od drzwi wejściowych punktu sprzedaży do drzwi wejściowych obiektu chronionego" oraz

o zasądzenie na ich rzecz od organu kosztów postępowania sądowego. Zarzucono, że kwestionowany zapis uchwały w sposób rażący narusza przepisy dotyczące wydawania aktów prawnych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz art. 14 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.