Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 13 maja 2009 r., sygn. IV SA/Po 577/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Radzicka NSA Ewa Makosz - Frymus WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska (spr.) Protokolant st.sekr. sąd. Agata Tyll - Szeligowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 06 maja 2009 r. sprawy ze skargi A.W. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej, uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w O.W. z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] (znak: [...]). /-/ E. Kręcichwost-Durchowska /-/ G. Radzicka /-/ E. Makosz-Frymus

Uzasadnienie

Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Poznaniu - Oddział w Kaliszu po rozpoznania odwołania A.W. od decyzji Powiatowego Inspektora Sanitarnego w O.W. z dnia [...] października 1999r. nr [...] o nie uznaniu u A.W. obustronnego odbiorczego ubytku słuchu jako choroby zawodowej, decyzją z dnia [...] grudnia 1999r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Na skutek skargi A.W. Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu wyrokiem z dnia 27 marca 2001r. - sygn akt II SA/Po 26/00 uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w O.W.

Sąd wskazał, że konstrukcja przepisu §1 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. Nr 65, poz. 294 ze zm. - dalej rozporządzenie) przemawia za tym, że w razie pozytywnego ustalenia, że stwierdzona choroba jest wymieniona w załączniku - Wykazie Chorób Zawodowych i praca była wykonywana w warunkach narażających na jej powstanie, istnieje domniemanie związku przyczynowego między chorobą zawodową a warunkami narażającymi na jej powstanie. Sąd wyjaśnił również, że okoliczność, iż ubytek słuchu powinien wynosić co najmniej 30dB w uchu lepiej słyszącym nie ma znaczenia prawnego. Błędnie bowiem organy administracji powołały się na "wytyczne metodologiczne" opublikowane przez Departament Inspekcji Sanitarnej Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej, które nie mieszczą się w Konstytucyjnym katalogu źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny zwrócił uwagę na to, że żaden przepis Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych nie wymaga wykazania co najmniej 10 - letniego narażenia na hałas jako miernik rozpoznania zawodowego uszkodzenia słuchu.