Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 19 maja 2009 r., sygn. I SA/Gd 251/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Romała, Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Sekretarz Sądowy Alicja Landowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 maja 2009 r. sprawy ze skargi "A" S. A. z siedzibą w G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 2 grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Gd 251/09

UZASADNIENIE

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku przez "A" S.A. z siedzibą w G. jest indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego z 12 grudnia 2008 r. wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej. Indywidualna interpretacja dotyczyła udzielenia odpowiedzi na następujące pytanie - jaką stawkę podatku od towarów i usług należy zastosować przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego użytkowania z części wspólnej nieruchomości tj. określonego miejsca postojowego, określonej komórki lokatorskiej, określonego pomieszczenia zaplecza motoryzacyjnego.

Podstawą rozstrzygnięcia Dyrektora Izby Skarbowej był następujący stan faktyczny:

pismem z 15 września 2008 r. uzupełnionym następnie pismami z 24 i 28 listopada 2008 r. "A" S.A. z siedzibą w G. (zwana dalej "A") wystąpiła z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w ww. zakresie. Przedstawiając stan faktyczny "A" podała, że jest w trakcie realizacji inwestycji budowlanej zespołu pięciu budynków mieszkalnych wielorodzinnych na wspólnej kondygnacji podziemnej oznaczonej symbolem (PKOB 1122). Zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym w kondygnacji podziemnej znajdują się m.in. hale garażowe, które stanowią jednocześnie dojście do komórek lokatorskich, pomieszczeń pomocniczych, pomieszczeń zaplecza motoryzacyjnego i gospodarczych związanych z obsługą danego budynku. Przedmiotem planowanej sprzedaży są lokale mieszkalne wraz z udziałem w częściach wspólnych nieruchomości, w tym prawa do wyłącznego użytkowania miejsca postojowego, komórki lokatorskiej i innych. Jak podkreślono, prawo do wyłącznego użytkowania miejsca postojowego nie jest samodzielnym przedmiotem obrotu, gdyż może być nabywane i zbywane wyłącznie z lokalem mieszkalnym, przy czym "A" zapewnia możliwość zakupu miejsc postojowych wszystkim nabywcom lokali mieszkalnych. Miejsca postojowe uznane są przez "A", tak w umowach przedwstępnych sprzedaży lokali jak i w planowanych aktach notarialnych, za element części wspólnych nieruchomości, zaś sposób korzystania z poszczególnych miejsc parkingowych przez wszystkich mieszkańców zostanie określony w przyszłości. "A" stwierdziła dalej, że miejsca postojowe nie zostaną wydzielone jako samodzielny lokal w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. 2000 Nr 80, poz. 903 ze zm.), a poszczególni nabywcy nie kupują udziału w prawie własności tego lokalu. W umowach przedwstępnych podawana jest wartość brutto przedmiotu umowy i kalkulacja czynników składających się na przedmiot umowy tj. wartość m2 lokalu mieszkalnego, ilość m2, wartość prawa do wyłącznego użytkowania określonych części wspólnych np. miejsca postojowego komórki lokatorskiej lub zaplecza motoryzacyjnego. Natomiast w aktach notarialnych "A" zamierza zamieścić jedną wartość, tj. wartość lokalu mieszkalnego oraz wymienione prawa nabywcy lokalu, takie jak prawo do wyłącznego korzystania z określonej części nieruchomości wspólnych. Wartość przedmiotu umowy skalkulowana jest jako suma elementów składowych, tj. wartość 1 m2 lokalu mieszkalnego x ilość m2, wartość prawa do wyłącznego korzystania z określonych części wspólnych - miejsca postojowego, komórki lokatorskiej czy zaplecza motoryzacyjnego.