Wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 kwietnia 2009 r., sygn. II SA/Łd 968/08

Dnia 7 kwietnia 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Zygmunt Zgierski Sędziowie Sędzia WSA: Jolanta Rosińska (spr.) Sędzia WSA: Barbara Rymaszewska Protokolant Referent - stażysta Szymon Kwiatkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2009 roku przy udziale --- sprawy ze skarg Związku A w Ł. i A. P. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] Nr [...] znak: [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. nr [...] z dnia [...] znak: [...]; 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Budowlanego w Ł. na rzecz A. P. kwotę 1317 (jeden tysiąc trzysta siedemnaście) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania; 4. zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Budowlanego w Ł. na rzecz Związku A w Ł. kwotę 100 (sto) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. postanowieniem z dnia [...] roku, Nr [...] (znak: [...]), po rozpatrzeniu zażalenia A. P. i A. Zarządu Okręgowego w Ł., utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] roku, Nr [...] (znak: [...]) o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia.

Postanowieniem z dnia [...] roku Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. nałożył na A. Związek Okręgowy w Ł., A. T., Ż. T. i A. P. grzywnę w celu przymuszenia w wysokości 8.000 zł z powodu uchylania się od wykonania obowiązków określonych w decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. Nr [...] (znak: [...]) z dnia [...] roku, obowiązek wniesienia opłaty egzekucyjnej za wydanie postanowienia w kwocie 68 zł. Mocą tego samego postanowienia organ wezwał zobowiązane osoby do wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym, w terminie 30 dni od daty doręczenia postanowienia i wpłacenia nałożonej grzywny, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał przepis art. 3, 15, 20, 32, 64a § 1, 121, i art. 122 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t. j. Dz. U. z 2005 roku, Nr 229, poz. 1954 ze zm.). W uzasadnieniu organ wyjaśnił, iż decyzją z dnia 27 czerwca 2007 roku organ nakazał A. Zarządowi Okręgowemu w Ł., A. T., Ż. T. oraz A. P., wyłączenie z użytkowania budynku mieszkalnego prawej oficyny zlokalizowanego na nieruchomości przy ul. Z. [...] w Ł. oraz zarządził wykonanie doraźnych zabezpieczeń zagrożonych elementów konstrukcji budynku poprzez podstemplowanie, odłączenie wyłączonego z użytkowania budynku od sieci infrastruktury technicznej, zabezpieczenie wyłączonego z użytkowania budynku przed dostępem osób postronnych, oraz umieszczenie zawiadomienia o stanie zagrożenia bezpieczeństwa dla ludzi i mienia oraz o zakazie wstępu do budynku. Decyzji został nadany rygor natychmiastowej wykonalności. Z racji tego, że zobowiązani nie wykonali tych obowiązków, organ skierował do stron upomnienia i, wobec stwierdzenia, że obowiązki nie zostały wykonane, wszczął postępowanie egzekucyjne. Jak wskazał organ, grzywna w celu przymuszenia jest środkiem egzekucyjnym, której celem jest przede wszystkim doprowadzenie do wykonania obowiązku pośrednio, poprzez dolegliwość nałożonej na zobowiązanego grzywny, która ma skłonić go do wykonania określonego obowiązku. Jeżeli egzekucja dotyczy spełnienia przez zobowiązanego obowiązku wynikającego z prawa budowlanego, grzywna w celu przymuszenia jest jednorazowa (art. 121 § 4 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji). W tej sytuacji, organ egzekucyjny uznał, że grzywna w kwocie 8.000 zł winna skutecznie przymusić zobowiązanych do wykonania obowiązku. Ustalając taką kwotę organ egzekucyjny wziął pod uwagę górną granicę wysokości grzywny nakładanej na zobowiązane podmioty (art. 121 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji), charakter czynności, do których wykonania zobowiązane są strony oraz zagrożenie dla zdrowia i życia ludzkiego, jakie niesie za sobą dalsze niewykonanie obowiązku. Grzywna w celu przymuszenia w kwocie 8.000 zł, uwzględniając okoliczność faktyczne sprawy, realizuje zasadę wyrażoną w art. 7 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, iż organ egzekucyjny ma obowiązek stosować środek najmniej uciążliwy dla zobowiązanego. W sprawie stroną zobowiązaną są cztery podmioty i za zobowiązanie w postaci grzywny w celu przymuszenia odpowiadają proporcjonalnie do wielkości swoich udziałów w nieruchomości, zatem kwota 8.000 zł, nie powinna być dla nich uciążliwa.