Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 26 marca 2009 r., sygn. I SA/Go 43/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Grzęda Sędziowie Sędzia WSA Jacek Niedzielski (spr.) Sędzia WSA Barbara Rennert Protokolant referent stażysta Anna Szymczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2009 r. sprawy ze skargi Lasów Państwowych na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od nieruchomości za 2003 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Go 43/09

U Z A S A D N I E N I E

Zaskarżoną decyzją z [...] października 2008 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję własną z [...] września 2008r. w sprawie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy z [...] lutego2005 r. w części dotyczącej określenia skarżącemu - Lasy Państwowe Nadleśnictwo - wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2003 rok od gruntów pozostałych - dróg ("dr").

Rozstrzygnięcie organu zapadło na podstawie stanu faktycznego i prawnego ustalonego przez organ w następujący sposób.

Lasy Państwowe - Nadleśnictwo, wnioskiem złożonym przy odwołaniu od decyzji z dnia [...] kwietnia 2008 r. Wójta Gminy w sprawie odmowy stwierdzenia i zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2003 rok w kwocie 111.012,40 zł, zażądało stwierdzenia nieważności decyzji tego organu z dnia [...] lutego 2005 r. Nr [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości w części dotyczącej opodatkowania gruntów pozostałych - dróg, oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków jako "dr" (pkt 4 decyzji).

Skarżący wskazał, że przedmiotowa decyzja "wymiarowa" została wydana przez organ podatków z rażącym naruszeniem prawa (art. 247 § 1 pkt 3 i art. 194 § 3 Ordynacji podatkowej oraz art. 217 Konstytucji RP), gdyż Wójt Gminy dokonał określenia stronie wysokości zobowiązania podatkowego w oparciu o niezaktualizowaną ewidencję gruntów i budynków, prowadzoną przez starostę. W ocenie skarżącego obowiązek podatkowy musi wynikać z ustawy a nie może on powstawać na skutek istnienia nieprawidłowości w ewidencji prowadzonej przez organ ewidencyjny. Skoro przedmiotem opodatkowania jest ten sam grunt, bez względu na sposób jego ujęcia (zaklasyfikowania) w poszczególnych rodzajach ewidencji, to winien on być zawsze tak samo opodatkowany, czyli podlegać podatkowi leśnemu a nie podatkowi od nieruchomości. Nie zaistniały bowiem po stronie podatnika żadne zdarzenia prawne lub faktyczne, które spowodowałyby zmianę rodzaju opodatkowania tego samego gruntu a jedynie zmiana przepisów prawa. Skarżący podkreślił, że Wójt Gminy naruszył rażąco art. 194 § 3 Ordynacji podatkowej, ponieważ oparł się w tej sprawie wyłącznie na dokumencie urzędowym (ewidencja gruntów i budynków), której nie kwestionował podatnik ale podnosił, że korzysta ona jedynie z domniemania prawdziwości (autentyczności), którą można obalić, gdyż nie zawiera ona wpisów zgodnych ze stanem rzeczywistym.