Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 23 marca 2009 r., sygn. I SA/Gl 708/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana (spr.), Sędziowie WSA Teresa Randak, Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2009 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa A Sp. z o.o. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławcze w K z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...] Burmistrz R. określił Przedsiębiorstwu A Sp. z o.o. w W. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za lata 2002 - 2004.

Od decyzji organu pierwszej instancji Spółka wniosła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K., zarzucając jej naruszenie :

- art. 187 § 1 w związku z art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej - poprzez brak rozpatrzenia całości materiału dowodowego w sprawie i wskazania w uzasadnieniu faktów, które organ podatkowy za udowodnione,

- art. 120, art. 121 i art. 122 Ordynacji podatkowej, tj. zasady legalizmu oraz zasady prowadzenia postępowania w sposób wzbudzający zaufanie strony do organu.

Decyzją z dnia [...] SKO w K. uchyliło w całości zaskarżoną decyzję Burmistrza R. i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. W uzasadnieni swojej decyzji organ odwoławczy wskazał, że w dokumentacji sprawy brak było wypisu z ewidencji gruntów i budynków dotyczącej opodatkowanej nieruchomości, a także informacji dotyczących wartości posadowionych na niej budowli.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy Burmistrz R. decyzją z dnia [...], nr [...] określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości :

- za 2002 rok w kwocie [...] złotych,

- za 2003 rok w kwocie [...] złotych,

- za 2004 rok w kwocie [...] złotych.

Na skutek wniesionego odwołania SKO w K., decyzją z dnia [...] uchyliło w całości zaskarżoną decyzję Burmistrza R. i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. W uzasadnieniu swojej decyzji organ odwoławczy wskazał, że organ podatkowy przy określaniu wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości pominął niektóre przedmioty opodatkowania, tj. budowle składające się na kompleks oczyszczalni ścieków. Ponadto wskazał, że z treści decyzji nie sposób wywieść przyjętego przez organ pierwszej instancji sposobu opodatkowania gruntów sklasyfikowanych jako drogi.